بازی Alone in the Dark در سال 1992 توسط کمپانی Atari عرضه شد و انقلاب بزرگی در صنعت بازی‌های ویدیویی به‌پا کرد. این بازی یکی از اولین عناوینی بود که در محیطی کاملا سه‌بعدی جریان داشت و البته انیمیشن‌های آن هم در دهه 90 واقع‌گرایانه محسوب می‌شدند. البته این بازی صرفا به‌خاطر گرافیک خیره‌کننده‌اش در تاریخ ماندگار نشد، بلکه تاثیر بزرگ آن روی سبک وحشت بقا مسیر را برای عناوین بزرگ بعدی این سبک هموار کرد. بسیاری از بخش‌های این بازی از دوربین ثابت گرفته تا پیش‌روی پازل‌محور روی عناوینی مانند بازی Resident Evil تاثیر بزرگی گذاشتند و شاید اگر بازی Alone in the Dark منتشر نمی‌شد، اولین قسمت از مجموعه Resident Evil هم شکل و شمایل کاملا متفاوتی می‌داشت.
در دهه‌های بعد از انتشار قسمت اول، چندین بازی دیگر هم از این مجموعه منتشر شد، اما محبوبیت بازی Alone in the Dark به آرامی از بین رفت و درنهایت کمپانی Atari این برند را در سال 2018 به کمپانی THQ Nordic واگذار کرد. پنج سال بعد از این معامله، بازی Alone in the Dark با یک نسخه‌ی جدید بزرگ به زندگی بازگشته و با وجود این‌که بسیاری از طرفداران مجموعه با دیدن اولین تصاویر و تریلرهای این بازی هیجان‌زده شدند، شک و تردیدهایی هم نسبت به آن وجود دارد. سؤال اصلی این است که آیا بازی Alone in the Dark می‌تواند جادوی قسمت اول مجموعه که استانداردهای جدیدی برای سبک وحشت بقا وضع کرده بود را تکرار کند یا این‌که صرفا یک پروژه مدرن‌سازی ضعیف خواهد بود که مانند قسمت‌های قبلی در جذب مخاطبان مجموعه شکست می‌خورد؟ برای پاسخ به این سؤال باید نگاهی به بخش‌های مختلف بازی بیاندازیم و با بررسی دقیق هرکدام از آن‌ها نسبت به اطلاعات و تصاویر منتشر شده، به تعدادی از این حدس و گمان‌ها پاسخ دهیم.
داستان بازی Alone in the Dark ترکیبی از روایت اصلی و اتفاقات جدید خواهد بود که می‌تواند با حفظ حس آشنای داستان بازی اصلی، تجربه جدیدی برای بازیکنان خلق کند. وقایع داستان در عمارت پر رمز و راز درستو (Derceto) دارد. ادوارد کارنبی (Edward Carnby) و امیلی هارتوود (Emily Hartwood) دو شخصیت اصلی داستان هستند که برای حل پرونده عجیب گم شدن جرمی هارتوود (Jeremy Hartwood)، عموی امیلی، به این عمارت سفر کرده‌اند. در ابتدای بازی می‌توانید بین امیلی و ادوارد یکی را به‌عنوان شخصیت قابل کنترل انتخاب کنید. این تصمیم تاثیر بزرگی روی نحوه روایت داستان و البته گیم‌پلی بازی می‌گذارد. در نتیجه، برای تجربه کامل همه وقایع داستان و ویژگی‌های گیم‌پلی بازی Alone in the Dark، باید حداقل دو بار این بازی را به‌اتمام برسانید.
استودیو Pieces Interactive برای بازسازی بازی Alone in the Dark به‌جای طراحی چهره جدید برای ادوارد و امیلی، از چهره و صدای دیوید هاربر (David Harbour) و جودی کومر (Jodie Comer) برای آن‌ها استفاده کرده است. تا جایی که تصاویر و تریلرهای مفصل این بازی نشان می‌دهند، خط داستانی بازی به‌اندازه کافی مرموز و راز آلود است، اما حالات چهره شخصیت‌های اصلی و فرعی هنگام مکالمه اصلا واقع‌گرایانه به‌نظر نمی‌رسد و این موضوع می‌تواند باعث کاهش تاثیر احساسی لحظات مهم داستان شود. در سال‌های اخیر استانداردهای بازیگری و موشن کپچر در عناوین داستان محور به‌شدت تغییر کرده‌اند و چهره بی‌احساس شخصیت‌ها مانند دهه‌های قبل بار ترس بیشتری به بازی نمی‌دهد. ضعف حالات چهره شخصیت‌ها یکی از مشکلات مهمی است که امیدواریم در نسخه نهایی بازی برطرف شود.
در بخش گیم‌پلی، بازی Alone in the Dark فاصله بسیار زیادی نسبت به چیزی که در نسخه اصلی دیده بودیم دارد. این بازی با تغییر زاویه دوربین به سوم شخص روی شانه، حالت سینمایی‌تری به‌خود گرفته و مشخصا از بازی‌های موفق اخیر الگوبرداری کرده است. نکته جالب ماجرا این است که بازی Alone in the Dark در سال 1992 همه استانداردهایی که سری بازی Resident Evil برپایه آن‌ها خلق شد را پایه‌ریزی کرد و حالا بعد از حدود سی سال، نسخه ریمیک این بازی از فرمول موفق ریمیک‌های اخیر بازی Resident Evil الگو برداری می‌کند.
بازی‌های سبک وحشت برای القای حس ترس به بازیکن شدیدا به اتمسفر جهان خود تکیه می‌کنند و استودیو Pieces Interactive هم در بازی Alone in the Dark هم به‌خوبی این اتمسفر ترسناک را پیاده کرده است. پالت رنگی خنثی و بی‌روح بازی به‌خوبی با محیط‌های رنگ و رو رفته هم‌خوانی دارد و به بهترین شکل حس استرس را به بازیکن منتقل می‌کند. علاوه بر این، استفاده از دود و مه برای پوشاندن محیط‌های دور، شرایطی ایده‌آل برای ترساندن ناگهانی بازیکن و خلق حس دائمی ترس ایجاد کرده است.
در کنار کاوش محیط‌های تاریک و نمور، حل پازل و مبارزه با دشمنان هم برخی از دیگر فعالیت‌هایی هستند که اهمیت زیادی در پیش‌روی خط داستانی بازی Alone in the Dark دارند. بسیاری از سرنخ‌های مهم برای حل معمای گم شدن جرمی از طریق حل کردن پازل‌ها پیدا می‌شوند. سازندگان بازی در مصاحبه‌های مختلف مانور زیادی روی این معماها داده‌اند و به‌نظر می‌رسد که طرفداران قدیمی مجموعه از سر و کله زدن به معماهای دشوار آن لذت خواهند برد. البته گزینه‌های دسترسی آسان زیادی در بازی وجود دارند تا شرایط برای آن دسته از بازیکنانی که نمی‌خواهند زمان زیادی را صرف حل کردن یک معما کنند آسان‌تر شود. لازم به‌ذکر است که این گزینه‌های دسترسی آسان با انتخاب خود بازیکن فعال می‌شوند و هیچ اجباری برای استفاده از آن‌ها وجود ندارد.
برخی از مکانیک‌های کلیدی گیم‌پلی نسخه اصلی بازی Alone in the Dark هم به زیبایی در سیستم مبارزات نسخه جدید طراحی شده‌اند. مهمات در این بازی بسیار اندک است و اگر می‌خواهید از پس سخت‌ترین چالش‌های بازی بر بیایید، باید توجه زیادی به صرفه‌جویی در استفاده از مهمات و البته مسیر حرکت دشمنان کنید. البته در صورت تمام شدن مهمات می‌توانید از مبارزه تن به تن هم برای مقابله با دشمنان استفاده کنید. باتوجه به آن‌چه در در تریلرهای بازی دیدیم، دشمنان و هیولاهای بازی تنوع قابل قبولی دارند و می‌توانند حس تازگی مبارزات را حفظ کنند.
مبارزات این بازی مانند عناوینی مثل بازی Resident Evil 2 Remake پرتنش نیست، اما در مجموع نقش مهمی در کلیت بازی ایفا می‌کند. البته سیستم مبارزات بازی چندان قدرتمند و قابل باور به‌نظر نمی‌رسد. حرکت و ضربات شخصیت‌های بازی وزن و سنگینی درستی ندارد و سازندگان قطعا باید تا زمان انتشار بازی Alone in the Dark حس مناسبی به انیمیشن حرکت و مبارزه شخصیت‌های بازی منتقل کنند.
درنهایت، یکی از مشکلات بزرگی که پیش‌روی بازی Alone in the Dark قرار دارد تاریخ انتشارش است. این بازی قرار است در ماه شلوغ و پر سر و صدای اکتبر روانه بازار شود که حداقل در سبک وحشت بقا، آن را در رقابت مستقیم با بازی Alan Wake 2 قرار می‌دهد. دنباله مورد انتظار بازی Alan Wake شش روز زودتر از بازی Alone in the Dark روانه بازار خواهد شد و همین موضوع، درکنار تبلیغات گسترده‌تر استودیو Remedy برای بازی Alan Wake 2، می‌تواند یک قدم رو به جلوی بزرگ برای این استودیو باشد تا پیش از انتشار بازی Alone in the Dark بازار را قبضه کند.
اگرچه کمبودهایی در بخش‌های مختلف بازی Alone in the Dark دیده می‌شود، اما سازندگان فرصت توسعه بیشتر بازی و بهبود آن نسبت به تریلرها را دارند. در مجموع، به‌نظر می‌رسد که ریمیک بازی تاثیرگذاری که در سال 1992 منتشر شده بود در مسیر درستی قرار دارد. خوشبختانه این بازی صرفا برای راضی نگه داشتن طرفداران قدیمی مجموعه ساخته نشده و به‌دنبال جذب مخاطبین جدید هم هست. احیای سری بازی Alone in the Dark به موفقیت این ریمیک وابسته است و امیدواریم که یکی دیگر از مجموعه‌های تاریخ‌ساز سبک وحشت دوباره به رقابت بازگردد.
بازی Alone in the Dark در تاریخ 25 اکتبر (سه آبان) برای کامپیوتر، پلی استیشن 5 و ایکس باکس سری ایکس و اس منتشر خواهد شد.
