مشخصات سخت افزاری مورد انتظار نینتندو سوییچ ۲

به جرات می‌توان گفت که کمپانی نینتندو با کنسول نینتندو سوییچ بیانیه‌ جسورانه‌ای را ارائه کرد که نشان می‌دهد نوآوری در طراحی، همیشه می‌تواند از بحث‌های پیرامون گرافیک بالا، پیشی بگیرد. همچنین آمار فروش بالای ۱۴۰ میلیون نینتندو سوییچ، مدرکی است که نشان می‌دهد این تصور چقدر درست است. با این حال، می‌توان گفت که چرخه عمر نینتندو سوییچ، با گذشت تقریبا هفت سال از عرضه‌اش، رو به پایان است.

مدت‌هاست که شایعاتی درباره در راه بودن یک کنسول نینتندو جدید شنیده می‌شود و به نظر می‌رسد که کنسول آینده کمپانی نینتندو، یک کنسول هیبریدی خواهد بود. اما اینکه آیا با عنوان نینتندو سوییچ ۲ یا چیز دیگری به بازار راه خواهد یافت، هنوز مشخص نیست. اما سوال بزرگ‌تر این است که این کنسول از نظر مشخصات سخت‌افزاری چگونه خواهد بود و آیا می‌تواند با کنسول‌هایی مانند پلی استیشن 5 و ایکس باکس سری ایکس و اس برای دستیابی به یک مجموعه قوی از عناوین استودیوهای شخص ثالث، به رقابت بپردازد؟

در این مطلب سعی داریم که به این سوالات پاسخ دهیم، اما باید توجه داشته باشید که تمامی این‌ها فقط گمانه‌زنی‌هایی مبتنی بر گزارش‌های موجود پیرامون این کنسول است. بنابراین نباید با تکیه بر این مطلب، انتظاراتی صد درصدی از کنسول آینده کمپانی نینتندو داشته باشید. 

پردازنده

نینتندو سوییچ اصلی از یک پردازنده بسیار جالب هشت هسته‌ای بهره می‌برد که چهار هسته آن از نوع Cortex-A53 و چهار هسته دیگر از نوع قدرتمندتر Cortex-A57 هستند. در حالی که از نظر تئوری، این چیدمان پردازنده نینتندو سوییچ باعث شده که با پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان قابل مقایسه باشد که هر دو آن‌ها از پردازنده‌های ARM هشت هسته با ساختار مشابه، بهره می‌بردند. با این حال، پردازنده Nvidia Tegra X1 نینتندو سوییچ با یک محدودیت همراه بود، به شکلی که تنها چهار پردازنده از هشت پردازنده به صورت همزمان قابل استفاده بودند. در نتیجه، بخش قابل توجهی از پتانسیل عملکردی این کنسول هیبریدی به صورت استفاده نشده باقی ماند. 

اینکه کمپانی نینتندو توانسته عناوینی با سیستم‌های فیزیکی و مکانیک‌های پیچیده را روی یک تراشه چهار هسته‌ای قدیمی که حداکثر فرکانس آن ۱.۳ گیگاهرتز بوده، اجرا کند، واقعا چیزی چشمگیر است و امیدواریم که تجربیات این کمپانی در بهینه‌سازی به کنسول بعدی نیز انتقال یابد. طبق گزارش‌ها، ممکن است کمپانی نینتندو برای کنسول بعدی خود به همکاری با کمپانی انویدیا ادامه دهد، اما برخی گزارشات دیگر اشاره داشته‌اند که شاید این کمپانی به از تراشه‌های مدیاتک استفاده کند. با این حال، تنها چیزی که درباره پردازنده این کنسول تایید شده این است کنسول آینده به جای استفاده از یک تراشه از پیش ساخته شده مانند Nvidia Tegra X1، از یک تراشه سفارشی‌ شده بهره خواهد برد.

نینتندو سوییچ ۲ با مشکلات زنجیره تامین مواجه نخواهد شد

در حالی که مشخصات واقعی این کنسول در دسترس عموم قرار نگرفته است، اما امیدواریم که اگر کمپانی نینتندو قصد داشته باشد که کنسول آینده از نظر قابلیت‌های عملکردی پیشرفته‌تر از نسخه اصلی باشد، این بار پردازنده نینتندو سوییچ ۲ از هشت هسته فیزیکی بهره ببرد. فرکانس‌های عملیاتی هم برای اطمینان از ارائه عملکردی روان از اهمیتی مشابه برخوردار هستند و امیدواریم که در زمان اتصال کنسول آینده به تلویزیون، پردازنده آن بتواند در کنار ارائه  یک فرکانس پایه دو گیگاهرتزی، از یک حالت اورکلاک بهره ببرد.

پردازنده گرافیکی

در حالی که پردازنده بخش مهمی از هر سیستمی است، اما قدرت واقعی یک کنسول بازی توسط واحد پردازش گرافیکی نشان داده می‌شود. پردازنده گرافیکی نینتندو سوییچ در مجموع از ۲۵۶ هسته CUDA مبتنی بر Maxwell بهره می‌برد که در فرکانس‌های متغیری کار می‌کردند و عملکرد نهایی آن در حالت Docked برابر ۳۹۳ گیگافلاپ و در حالت دستی، مقداری کمتر بود. در مقایسه با ایکس باکس وان و پلی استیشن 4، این مقدار بخش کوچکی از چیزی بود که این دو کنسول ارائه می‌کردند، اما کمپانی نینتندو با بهینه‌سازی‌های هوشمند و استفاده هوشمندانه از سبک هنری ساده، موفق شد که نینتندو سوییچ را به عملکردی برساند که در عین توانایی در ارائه تصاویری عالی، فشار زیادی به پردازنده گرافیکی وارد نشود. 

با این حال، اگر کمپانی نینتندو قصد داشته باشد که بازی‌های چند پلتفرمی را در کنسول آینده‌اش اجرا کند، انتظار داریم که شاهد تغییرات قابل توجهی در بخش گرافیکی نینتندو سوییچ ۲ باشیم. بعید است این که کمپانی نینتندو به جای استفاده از پردازنده‌های گرافیکی کمپانی انویدیا، دست به دامن کمپانی AMD شود و این احتمال هم وجود دارد که کمپانی نینتندو به جای استفاده از دو تراشه جداگانه برای پردازش و کار‌های گرافیکی، استفاده از یک APU (واحد پردازش سریع) را در نظر داشته باشد. از نظر فنی، این تراشه باید از حدود پنج ترافلاپ قدرت گرافیکی برخوردار باشد و ادغام آن با هسته‌های نسل جدید CUDA در کنار افزایش فرکانس حافظه، دستیابی به این هدف را به صورت نسبی آسان می‌کند. 

ارائه Ray Tracing تسریع شده سخت‌افزاری در کنسول آینده، با توجه به قیمت و محدودیت‌های کنسول‌ هیبریدی، ممکن است چالش برانگیز باشد، اما برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که پردازنده گرافیکی نینتندو سوییچ ۲، مبتنی بر معماری جدیدتر Ampere موجود در پردازنده‌های گرافیکی سری RTX 3000 خواهد بود که احتمالا هسته‌های اختصاصی Ray Tracing را در خود حای داده است. اما جالب‌ترین چیزی که کمپانی نینتندو در صورت استفاده از پرازنده‌های گرافیکی مبتنی بر Ampere می‌تواند ارائه دهد، ارتقای هوش مصنوعی با استفاده از قابلیت DLSS انویدیا است. شاید در کنسول آینده نینتندو بتوان به لطف توانمندی قابلیت DLSS 3.0 (یا شاید یک راه حل سفارشی متناسب با سخت‌افزار این کنسول)، بازی‌ها را به صورت داخلی در کیفیت 720p رندر کرد و آن‌ را با کم‌ترین ناهنجاری، به کیفیت 1080p ارتقا داد. 

حافظه رم

نینتندو سوییچ اصلی از چهار گیگابایت حافظه رم از نوع LDDR4 بهره می‌برد که در حالت Docked، فرکانس ۱۳۳۱ مگاهرتزی را ارائه می‌داد. نا‌ کافی بودن حافظه سیستم در بازی‌های مختلف این کنسول، مخصوصا در بازی‌هایی با جهانی گسترده، به وضوح قابل مشاهده بود. به شکلی که بازیکنان در این کنسول شاهد انواع لگ‌های چند ثانیه‌ای موقت بودند. انتظار می‌رود که مقدار حافظه مورد استفاده در کنسول آینده کمپانی نینتندو، چیزی برابر ۱۰ گیگابایت باشد. با این حال، اگر کمپانی قصد داشته باشد که به جای استفاده از دو تراشه مجزا برای پردازش و گرافیک، از یک APU استفاده کند و منابع سیستم را بین پردازنده و پردازنده گرافیکی، به اشتراک بگذارد، این احتمال وجود دارد که برای اطمینان از عملکردی بهینه، نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتری روی حافظه رم داشته باشد. 

صفحه نمایش و کارت‌های بازی

در حال حاضر گزارش‌هایی در مورد صفحه نمایش کنسول جایگزین نینتندو سوییچ، منتشر شده است که نشان می‌دهند نینتندو سوییچ ۲ از یک صفحه‌نمایش هشت اینچی LCD بهره خواهد برد. محض اطلاع، نینتندو سوییچ اصلی از یک صفحه نمایش ۶.۲ اینچی و نسخه OLED، از یک صفحه نمایش هفت اینچی بهره می‌برد. اگر گزارش‌ها صحت داشته باشند، ابعاد فیزیکی کنسول آینده شاید بزرگتر از چیزی باشد که طرفداران و کاربران کنسول اصلی به آن عادت دارند. تصمیم کمپانی نینتندو به استفاده از یک صفحه‌نمایش LCD به جای OLED، یک اقدام برای کاهش هزینه است و نشان می‌دهد که این کمپانی  با استفاده از یک فناوری نمایش قدیمی‌تر، سرمایه گذاری در عملکرد اصلی دستگاه را در اولویت قرار داده است. با این اوصاف، گمان می‌رود که صفحه‌ نمایش کنسول آینده وضوح 1920x1080 را ارائه دهد که بازی‌های نسل اولیه برای دستیابی به آن با مشکل مواجه نخواهند شد، زیرا این کنسول از مکانیک‌های ارتقا مقیاس به کمک هوش مصنوعی بهره خواهد برد.

شایعه: عرضه ۱۰ میلیون نینتندو سوییچ ۲ به محض راه اندازی

در بحث فرمت رسانه‌ها، گزارش‌ها نشان می‌دهند که کمپانی نینتندو به استفاده از کارت‌های بازی به سبک کارتریج برای ذخیره رسانه‌های فیزیکی بازی در نینتندو سوییچ ۲، ادامه خواهد داد که با توجه به شباهت ظاهری نینتندو سوییچ ۲ به نینتندو سوییچ اصلی، این مورد بسیار محتمل به نظر می‌رسد. حفظ توانایی استفاده از کار‌ت‌های بازی در کنسول آینده، بحث سازگاری با عناوین قبلی را به صورت فیزیکی و دیجیتالی، تسهیل می‌بخشد و اگرچه هنوز چنین چیزی به صورت رسمی تایید نشده، اما توانایی استفاده از کارت‌های بازی در نینتندو سوییچ ۲ محتمل است.

قیمت، برنامه‌ریزی‌های احتمالی عرضه و جمع بندی

کمپانی نینتندو همیشه سعی بر آن داشته که کنسول‌های خود را با قیمتی قابل قبول راهی بازار کند و دلیلی وجود ندارد که این وضعیت با عرضه نینتندو سوییچ ۲، تغییر کند. چیزی که بدیهی است، این است که بازیکنان برای خرید این کنسول باید چیزی بیشتر از ۳۰۰ دلار که برای خرید نینتندو سوییچ اصلی هزینه کرده‌اند، پرداخت کنند. دکتر سرکان توتو (Dr. Serkan Toto)، یکی از تحلیلگران محبوب نینتندو، در گفتگویی با Gamesindustry.biz پیش‌بینی کرد که نینتندو سوییچ ۲ در زمان عرضه، قیمتی در حدود ۴۰۰ دلار خواهد داشت که با توجه به سخت‌افزاری که در مورد آن بحث کردیم، قیمت منطقی به نظر می‌رسد. بازی‌ها هم می‌توانند قیمت بیشتری داشته باشند و احتمال دارد که شاهد قیمتی ۷۰ دلاری برای عناوین کنسول Nintendo Switch 2 باشیم، که با توجه به افزایش قیمت اکثر ناشران بزرگ صنعت بازی و صاحبان پلتفرم‌ها، چیز عجیبی نخواهد بود. بنابراین، دلیلی هم وجود ندارد که قیمت بازی‌های نینتندو سوییچ ۲ هم افزایش نیابند. 

درمورد زمان‌بندی عرضه، گزارش‌های متعددی منتشر یافته‌اند که نشان می‌دهند که نینتندو سوییچ ۲ در تاریخی در سال ۲۰۲۴ به بازار راه خواهد یافت. معمولا چرخه عمر کنسول‌ها، چیزی بین پنج تا هفت سال به طول می‌انجامد، البته اگر مرحله انتقال به نسل جدید را فاکتور بگیریم و در حال حاضر نینتندو سوییچ به حداکثری‌ترین حالت این بازه نزدیک شده است. چنین چیزی باعث شده که گزارش‌های مربوط به عرضه جانشین آن در آینده نزدیک، از اعتبار بالایی برخوردار باشند. در هر صورت، بسیاری از بازیکنان قطعا برای دیدن آنچه که نینتندو در نسل آینده ارائه خواهد داد، هیجان زده هستند و امیدواریم انتظار در دسترس قرار گرفتن آن خیلی طولانی نباشد.