سری بازی Tenchu استودیو FormSoftware یکی از مهم‌ترین مجموعه بازی‌های ویدیویی دهه ۹۰ میلادی بود و بسیاری از عناصر طراحی آن در ساخت عناوین مخفی‌کاری مدرنی که امروزه می‌شناسیم، نقشی اساسی داشتند. در این سری، توسعه‌دهنده به شکلی ماهرانه ماهیت یک قاتل مخفی‌کار را به تصویر کشید و بازیکنان می‌توانستند از تاکتیک‌هایی مانند غذای فاسد و پرت کردن حواس دشمنان، برای عبور از موانع سر راه و رسیدن به اهداف خود بدون هیچ سر و صدایی، استفاده کنند. این سری موفق شد که در زمان خود پایگاه قابل توجهی از بازیکنان را برای خود جمع کند و پیش از اینکه در نسل هفتم کنسول‌ها از صنعت بازی ناپدید شود، استودیو چندین دنباله از آن را منتشر کرده بود.
در ابتدا قرار بود که بازی Sekiro: Shadows Die Twice به عنوان یک دنباله برای سری بازی Tenchu توسعه یابد، اما با گذشت زمان، استودیو متوجه شد که این پروژه بزرگ‌تر و پیچیده‌تر از چیزی است که بخواهد در این سری بگنجد. از این رو، سازنده تصمیم گرفت که از برنامه‌های اولیه خود فاصله بگیرد و یک IP جدید را خلق کند. بازی Sekiro: Shadows Die Twice در سال ۲۰۱۹ به بازار راه یافت و با توجه به تحسین منتقدان و بازیکنان، این بازی توانست در آن سال جوایز و افتخارات متعددی را بدست آورد.
حتی با گذشت پنج سال از انتشار، بازی Sekiro: Shadows Die Twice همچنان طرفداران خود را سرگرم نگه داشته است. با توجه به تاریخچه درخشان سازنده، که شامل ساخت و توسعه سری بازی‌های پر سر و صدایی مانند سری بازی Armored Core و سری بازی Dark Souls می‌شود، باید گفت که عنوان سامورایی سال ۲۰۱۹ را می‌توان به عنوان یکی از بهترین عناوین استودیو FromSoftware شناخت. در حالی که عوامل زیادی در موفقیت بازی Sekiro: Shadows Die Twice نقش داشته‌اند، اما شاید بتوان گفت که مکانیک‌های مبارزه‌ای آن و عناصر طراحی حول این مکانیک‌ها، جزو مهم‌ترین این عوامل است.
این عنوان یک سیستم شمشیر بازی بی نقصی را ارائه می‌دهد که کاملا به مهارت و واکنش بازیکنان وابسته است. از نظر سطحی، این سیستم نسبتا ساده تنها مجموعه‌ای از مکانیک‌هایی است که چند روش برای حمله را در اختیار بازیکنان قرار می‌دهد، اما سیستم Parry آن (سیستمی که به واسطه مسدود کردن حمله دشمنان، در همان لحظه یا پس از مدتی، حملاتی معمولا سهمگین در اختیار بازیکنان قرار می‌گیرد) دقیقا همان چیزی است که باعث خاص شدن این بازی شده است. بر خلاف عناوین قبلی استودیو FromSoftware مانند سری بازی Dark Souls، بازی Sekiro: Shadows Die Twice عاری از هرگونه نوار استقامتی بود و بیشتر مبارزات به حفظ کردن حالت بدن برای زمانی طولانی، مربوط می‌شود.
معرفی بهترین بازی‌ها با گیم پلی سریع و نفس‌گیر
بازیکنان باید حملات دشمنان را در همان لحظه رسیدن به شخصیت، متوقف کنند و به واسطه انجام مکرر این کار، یک نوار موقعیت سنج برای دشمنان پر می‌شود و آن‌ها را در معرض یک ضربه مهلک قرار می‌دهد. از این نظر، بازی Sekiro: Shadows Die Twice را شاید بتوان به یک عنوان مسابقه‌ای تشبیه کرد که در آن بازیکنان باید به طور مداوم و به سرعت در هر پیچ تندی به حرکت خود ادامه دهند تا شانس برنده شدن در این مسابقه را داشته باشند. به طور مشابه، در بازی Sekiro: Shadows Die Twice، تقابل تهاجمی مانع از به دست آوردن حالت مجدد دشمنان می‌شود و آن‌ها را برای شکستی سریع آماده می‌کند.
این عنوان سامورایی استودیو FormSoftware، اهدافی را به واسطه نحوه تعامل بازیکنان با بازی دنبال می‌کند و تصمیمات عمدی شکل گرفته در طراحی، برای کمک به دستیابی به این اهداف تلاش دارند. بازسازی نوار موقعیت دشمنان، تضمین می‌کند که بازیکنان باید حرکات تهاجمی خود را به صورت مداوم اجرایی کنند و از آن‌جایی که باس‌های بازی در مسدودسازی این حملات برتری دارند، بازیکنان مجبورند که برای آسیب رساندن به آن‌ها به مکانیک‌های Parry تکیه کنند. البته، باس‌هایی مانند Guardian Ape، استثنئاتی را در این دیدگاه به وجود می‌آورد و چالش‌های منحصر به فردی را به بازیکنان ارائه می‌دهد، اما چنین مواردی در تجربه کلی بازی، بسیار کوچک و نادر شمرده می‌شوند.
یک جنبه مهم دیگر در مکانیک بازی، توانایی زنده شدن پس از مرگ است. بازی Sekiro: Shadows Die Twice به بازیکنان این امکان را می‌دهد که پس از یک بار مردن، به زندگی بازگردند، اما به قیمت شیوع بالقوه یک بیماری کشنده که برخی از NPCهای خاص بازی را در بر می‌گیرد. بنابراین، تکیه هرچه کم‌تر به این قابلیت در حین مبارزات، از اهمیت بالایی برخوردار است. این مکانیک فرصت بیشتری را در موقعیت‌های سخت به بازیکنان ارائه می‌کند، اما سیستم ریسک آن باعث شده که از استفاده بیش از حد از آن جلوگیری شود و از تبدیل شدن آن به یک تاکتیک ارزان قیمت که هر بار می‌توان از آن استفاده کرد، جلوگیری می‌کند.
سازنده همچنین به شکلی هدفمند از گنجاندن عناصر نقش آفرینی در این بازی جلوگیری کرده، تا بازیکنان وادار شوند بازی را به روشی کاملا مشخص انجام دهند. تمایز بین بازی Sekiro: Shadows Die Twice با سری Dark Souls در حین مقایسه مکانیک‌های گیم‌پلی این دو بازی با یکدیگر، آشکار می‌شود. در سری بازی Dark Souls، بازیکنان این آزادی را دارند که بیلدهای مختلفی برای شخصیت‌های مختلف خود بسازند و می‌توانند از شخصیت‌های بزرگ زره پوش با سلاح‌هایی بزرگ در دست تا مبارزانی زیرک که با چابکی یا جادو دشمنان خود را از پا در می‌آورند، به بازی کردن بپردازند. اما در بازی Sekiro: Shadows Die Twice بازیکنان تنها کاتانایی منحصر به فرد خود را دارند و باید در حین مبارزات به مسدودسازی حملات و Parry کردن بپردازند. در حالی که قوی شدن یک شخصیت در سری بازی Dark Souls نیازمند درک سیستم‌های پیچیده و جمع‌آوری ارز سولز است، اما بازی Sekiro: Shadows Die Twice دقیقاً بر ارتقای هنر شمشیربازی بازیکنان تا بالاترین حد ممکن، تمرکز دارد.
این اصول قوی طراحی را می‌توان در جنبه‌های دیگر بازی، از جمله گزینه‌های مخفی‌کاری ارائه شده، نیز مشاهده کرد. در این بازی دشمنان معمولا در گروه‌هایی بزرگ یافت می‌شوند که در چندین سطح از ارتفاع پراکنده شده‌اند که رویارویی مستقیم را برای بازیکنان بسیار چالش برانگیز می‌کند. به این ترتیب، بازیکنان باید در قبل از رویارویی مستقیم و پر سر و صدا، به شکلی آرام و پیوسته از تاکتیک‌های مخفی‌کاری برای از بین بردن بخش زیادی از دشمنان استفاده کنند. استفاده از تاکتیک‌های مخفی‌کاری همچنین تضمین می‌کند که دشمنان در یک ضربه از پا درآیند، که در مقایسه با Parry کردن در حین مبارزات، بسیار سریع‌تر است.
بهترین بازی‌های هک اند اسلش پلی استیشن 5
داستان بازی Sekiro: Shadows Die Twice در مقایسه با سایر عناوین استودیو FromSoftware، به دلیل صریح بودنش متمایز است. داستان روی شخصیت اصلی بازی، Wolf، متمرکز است. او در تلاش است که ارباب کوچک خود را از چنگ Genichiro Ashina، که به دنبال جاودانگی از طریق خون سلطنتی است، نجات دهد و در این راه، با چالش‌های سختی روبرو می‌شود. با وجود سادگی، اما شخصیت‌ها به خوبی توسعه یافته‌اند و خط داستانی بازی، جذاب و استخوان دار است که در نهایت، باعث می‌شود که بازیکنان را جذب خود کند و آن‌ها راحت‌تر بتوانند وقایع بازی را دنبال کنند. البته، این وضوح باعث نشده که جهان‌سازی از بین رود. در بازی، افسانه‌های شخصیتی فراوان و تاریخ غنی این دنیا نیز پخش شده است که طرفداران می‌توانند با کاوش در جهان بازی، به این جزئیات دست یابند.
دید هنری قوی استودیو FromSoftware را می‌توان در این بازی به طور کامل مشاهده کرد که زیبایی آرام Sengoku ژاپن را در کنار یک همه‌گیری سریع، ترکیب کرده است. این بازی در کنار مزارع گل‌های زیبا، درختانی پوشیده شده از شکوفه‌های گیلاس و قلمروهایی بزرگ با باغ‌هایی دیدنی، دارای غارهایی تیره و تاریک و روستاهایی متروکه است. علیرغم تنوع محیط‌ها، بازی حس منسجمی را حفظ کرده که نشان دهنده توانایی چشمگیر توسعه‌دهنده برای ایجاد چنین جهانی است. حتی با گذشت سال‌ها از انتشارش، جلوه‌های بصری بازی Sekiro: Shadows Die Twice به عنوان یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های این عنوان باقی مانده است.
در پایان، می‌توان جذابیت پایدار بازی Sekiro: Shadows Die Twice را تا حد زیادی به تعهد تزلزل ناپذیر سازنده به دیدگاه اصلی خود نسبت به این عنوان، نسبت داد. این یکنواختی تضمین می‌کند که هر جنبه‌ای از این بازی به صورت یکپارچه با دیگر جنبه‌های آن هماهنگ می‌شود و به بازیکنان، قدرت فانتزی هیجان‌انگیز تسلط بر شینوبی را ارائه می‌دهد. اگر هنوز فرصت تجربه بازی Sekiro: Shadows Die Twice را نداشته‌اید یا به خاطر چالش برانگیز بودن یک باس بازی، آن را رها کرده‌اید، قطعا باید آن را تجربه کنید، زیرا ممکن است یکی از جذاب‌ترین و ارزشمند‌ترین تجربه‌های تاریخ معاصر را از دست دهید.
