بسیاری از تریلرهای CG رویداد پلی استیشن اطلاعات خاصی ارائه نمی‌کردند و صرفا تیزر کوتاهی از عناوین در دست ساخت این کمپانی بودند. با این حال، تریلر معرفی بازی Marathon محتوای بیشتری از بقیه نمایش‌های CG داشت. البته مهم‌ترین اطلاعاتی که در حال حاضر از بازی Marathon داریم در وب‌سایت این بازی منتشر شدند.
«یک سفینه متروک عظیم در مدار کم ارتفاع یک مستعمره گمشده در منظومه Tau Ceti قرار دارد. 30 هزار نفری که ساکن این منطقه بودند بدون هیچ ردی ناگهان ناپدید شدند. سیگنال‌های عجیب به اشیا مرموز، هوش مصنوعی باستانی و گنجینه‌های گمشده اشاره می‌کنند. شما یک دونده (Runner) هستید که در مبارزه برای شهرت و بدنامی، به کشف ناشناخته‌ها می‌پردازد. کدام یک از شما می‌تواند نامش را در ستاره‌ها حک کند؟»
پس از این توضیحات، مشخص می‌شود که بازی Marathon یک شوتر استخراجی علمی تخیلی است که بازیکنان را در مقابل هم قرار خواهد داد. تعجبی ندارد اگر با شوترهای استخراجی آشنایی نداشته باشید. بازی‌های این سبک به‌خاطر روند کندتر اما تاکتیکی‌تر گیم‌پلیشان نسبت به عناوین بتل رویال با استقبال عظیمی مواجه نشدند، اما در میان آن‌ها عناوین موفقی مانند بازی Escape from Tarkov و بازی Hunt Showdown هم دیده می‌شود.
شاید پنج یا ده سال پیش بازی‌های شوتر گروهی محبوبیت خوبی داشتند و بازیکنان زیادی را جذب می‌کردند، اما در سال‌های اخیر عناوین بسیار کمی توانستند در این سبک به موفقیت برسند و عناوین کمتری توانستند موفقیتشان را ادامه دهند. بازی Rainbow Six: Siege یکی از موفق‌ترین بازی‌های این سبک است که بعد از هشت سال همچنان با قدرت به کار خود ادامه داده و ثابت می‌کند که شوترهای گروهی اگر به‌درستی اجرا شوند می‌توانند بازیکنان را درگیر نگه دارند. البته عملکرد ضعیف بازی Rainbow Six: Extraction هم ثابت می‌کند که موفقیت یک بازی در این سبک نمی‌تواند استقبال از دیگر عناوین مشابه یا فرعی را تضمین کند.
اگرچه عناوین امیدوارکننده‌ای مانند بازی The Finals هم در دست توسعه هستند که ویژگی‌های هیجان انگیزی مانند سیستم تخریب‌پذیری کامل و واقع‌گرایانه ارائه می‌کنند، اما محدود کردن استودیوهای بازی‌سازی بزرگ وخلاقی مانند استودیو Arkane برای ساخت عناوین شوتر گروهی مشخصا تصمیم درستی نیست.
شکی وجود ندارد که بانجی تجربه لازم برای ساخت یک شوتر استخراجی گروهی را در اختیار دارد. موفقیت ادامه‌دار بازی Destiny 2 و میراث بزرگ سه‌گانه Halo این موضوع را ثابت می‌کنند. اما اگر به عناوین شکست خورده این سبک که در سال‌های اخیر منتشر شده‌اند نگاهی بیاندازیم، یک سؤال بزرگ پیش می‌آید و آن هم این است که آیا بازار واقعا به توسعه بازی شوتر گروهی دیگر نیاز دارد؟ بازی Evolve، بازی Back 4 Blood، بازی Lawbreakers، بازی Battleborn و حتی بخش Hazard Zone بازی Battlefield 2024 تنها تعدادی از تلاش‌های ناموفق شوتر گروهی بودند که به‌شدت شکست خوردند.
احتمال این‌که بانجی با بازی Marathon یک محصول درجه یک و باکیفیت ارائه کند بسیار بالاست، اما این استودیو همیشه آغازگر یک ترند جدید در بازار بوده و بازی Marathon که صرفا یک تلاش دیگر برای موفقیت شوتر گروهی به‌نظر می‌رسد، با شخصیتی که از این استودیو می‌شناسیم هم‌خوانی ندارد. استودیو بانجی با سری بازی Halo و بازی Destiny استانداردهای جدیدی برای بازی‌های آنلاین وضع کرده بود، اما حالا خودش هم تبدیل به یکی از چندین استودیویی شده که برای موفقیت در بازار بازی‌های شوتر گروهی تلاش می‌کنند.
با این‌حال، بازی Marathon لزوما یک تصمیم اشتباه از استودیو بانجی محسوب نمی‌شود. سه‌گانه اول این بازی که بین سال‌های 1994 تا 1996 برای کامپیوتر‌های اپل مکینتاش عرضه شده بودند تقریبا توسط هیچ‌کس تجربه نشدند و به همین دلیل، این برند همچنان کاملا ناشناخته و جدید محسوب می‌شود. درحال حاضر نمی‌توان بازی Marathon را یک نام بزرگ دانست، اما سری Halo و بازی Destiny هم روزگاری ناشناخته بودند و توسط استودیو بانجی در میان بزرگترین نام‌های صنعت قرار گرفتند.
