سونی بالاخره بازیکنان را با پلی‌استیشن 5 و یا حداقل، کنترلرهای آن آشنا کرد. معرفی این کنترلر که DualSense نام دارد، یکی از جذاب‌ترین اتفاقات این ماه است.
مایکروسافت خیلی پیش از سونی تصمیم گرفته بود که کنترلرهای ایکس‌باکس سری ایکس را به نمایش بگذارد. اگرچه تفاوت‌های زیادی بین این دو کنترلر مشاهده می‌شود، اما شباهت‌هایی نیز بین آن‌ها وجود دارد که باعث شبیه شدن طراحی آن‌ها می‌شوند.
شباهت ظاهری
اگر قرار است درباره شباهت‌ها صحبت کنیم، اولین جایی که نگاه خواهیم کرد ظاهر کلی فیزیکی دو کنترلر است. این بخش یکی از مهم‌ترین تصمیم‌های مربوط به طراحی کنترلرها است که البته عده‌ای اهمیت آن را دست‌کم می‌گیرند. طراحی فیزیکی کنترلر، نحوه قرار گرفتن و حسی که به بازیکن می‌دهد را کنترل می‌کند و همچنین، میزان استفاده و کاربرد راحت از آن را نشان می‌دهد. شرکت‌های دیگری در گذشته مشکلات متعددی برای ساخت کنترلرهای راحت و جذاب داشتند و این مساله، برایشان بسیار هزینه‌ساز بوده است.
در هر صورت، به نظر می‌رسد که پس از بررسی راحت در دست قرار گرفتن کنترلرها، به این نتیجه می‌رسیم که سونی وارد حوزه ایکس‌باکس شده است. بسیاری از طرفداران پس از معرفی DualSense، شروع به مقایسه آن با کنترلر ایکس باکس سری ایکس کردند و این مقایسه حتی به موضوع بسیاری از Memeهای مربوط به DualSense شد. اگرچه از نظر عده‌ای کنترلر پلی‌استیشن 5 بسیار شبیه به کنترلر ایکس‌باکس است، اما ارزش واقعی هر کنترلر وقتی مشخص می‌شود که شباهت‌ها را کنار بگذاریم و درباره ابعاد متضاد و متفاوت کنترلرهای نسل بعد صحبت کنیم.
باطری
باطری کنترلرها در گذشته نیز محل بحث بسیاری از طرفداران سونی و مایکروسافت بوده است و ظاهرا این بحث‌ها در نسل آینده نیز ادامه پیدا خواهد کرد. سونی که از باطریهای داخلی برای DualSense استفاده کرده است، ادعا می‌کند که هر بار شارژ کامل این کنترلر به معنای 8 ساعت استفاده از آن خواهد بود. البته عوامل دیگری نیز مثل بازی در حال انجام و تنظیمات مربوط به کنترلر نیز ممکن است این زمان را تحت‌تاثیر قرار دهد. این در حالی است که کنترلر ایکس‌باکس سری ایکس همانند نسل‌های گذشته ایکس‌باکس، از باطریهای AA استفاده می‌کند.
نکته جالب اما این است که بر خلاف آن چه که بسیاری از ما شاید فکر کنیم، همه بازیکنان خواهان باطریهای داخلی نیستند. در واقع، ایکس‌باکس می‌گوید که نیمی از بازیکنان باطریهای AA را ترجیح می‌دهند و این یکی از دلایلی است که مایکروسافت از آن برای توجیه باطریهای AA استفاده می‌کند. ظاهرا وقتی که صحبت از انتخاب باطریهای قابل‌شارژ و AA می‌شود، بازیکنان کاملا دو دسته می‌شوند. اگر از این بعد به قضیه نگاه کنیم، سونی می‌تواند با باطریهای داخلی DualSense، بسیاری از طرفدارانی که بین انتخاب پلی‌استیشن 5 و ایکس‌باکس سری ایکس تردید دارند را به سمت خود بکشاند.
فناوری Haptic Feedback
هر کسی که تا به حال یکی از بازی‌های نینتندو سوییچ را انجام داده و از این ویژگی استفاده کرده باشد، متوجه می‌شود که چرا این فناوری بزرگ‌ترین تفاوت بین دو کنترلر است. البته این را هم باید بگوییم که فناوری Haptic Feedback به یکی از کلمه‌هایی تبدیل شده است که همه از آن استفاده می‌کنند، اما عده کمی واقعا کارکرد درست آن را متوجه می‌شوند. این فناوری را در ساده‌ترین شکل، می‌توان چیزی شبیه به قابلیت لرزش کنترلرها توصیف کرد. التبه در فناوری Haptic Feedback، این لرزش و تکان کنترلر بسیار پیچیده‌تر از کنترلرهایی است که تا به حال با آن‌ها سر و کار داشته‌ایم. همین فناوری باعث موفقیت عجیب نینتندو سوییچ در روزهای اول و همچنین، فروش بالای عناوینی مثل بازی 1-2-Switch شد که با وجود امتیازهای پایین و بازخوردهای منفی از منتقدان، بازیکنان بسیاری طرفدار آن شدند.
بازیکنان پلی‌استیشن 5 نیز خواهند توانست از این فناوری لذت ببرند چون DualSense نیز به آن مجهز است. سونی پیش از این نیز به وجوداین فناوری اشاره کرده بود، اما اکنون با قطعیت از وجود آن مطمئن هستیم. مایکروسافت گفته است که کنترلر ایکس‌باکس سری ایکس نیز از نوعی سیستم بسیار پیشرفته رامبل (لرزش‌ها و تکان‌ها) بهره می‌برد، اما بعید است که پیشرفتگی این سیستم به فناوری قدرتمند Haptic Feedback برسد. این فناوری همچنین منجر به اضافه شدن تریگرها (Triggers) در پشت کنترلرها شده که البته هر دو کنترلر از این دکمه‌ها بهره می‌برند، اما فقط یکی از آن‌ها است که توانایی ارائه شبیه‌سازی در زمان واقعی را دارد؛ کاری که فناوری Haptic Feedback می‌تواند انجام دهد.
تریگرها
هر دو کنترلر نوع جدیدی از تریگر را دارند که در ایکس‌باکس سری ایکس از آن به عنوان Impulse Triggers و در کنترلر پلی‌استیشن 5 به عنوان Adaptive Triggers یاد می‌شود. اگرچه هر دو ادعا می‌کنند می‌توانند کاری کنند که بازیکن برخی فعالیت‌های کششی کوچک مثل کشیدن ماشه یا انداختن تیر را حس کند، نحوه انجام این کار است که باعث متمایز شدن کنترلرها از هم می‌شود. کنترلر ایکس‌باکس سری ایکس از پک‌های رامبلی که داخل تریگرها قرار داده برای اضافه کردن حس به کشیدن دکمه استفاده می‌کند، اما DualSense همان‌طور که گفته شد، از فناوری Haptic Feedback بهره می‌برد که تنش و نیروی بیشتری را با دقت بالاتری شبیه‌سازی می‌کند.
اکثر بازیکنان متوجه تفاوت بین این دو ویژگی نخواهند شد، البته تا زمانی که بخواهند کنار یکدیگر و علیه هم بازی کنند. این به معنای این نیست که یکی از کنترلرها مزیت قابل‌توجهی نسبت به دیگری ندارد چون فناوری Haptic Feedback قطعا بالاتر از پک‌های رامبل ایکس‌باکس سری ایکس قرار خواهد گرفت. البته با نگاه به طراحی ظاهری کنترلر ایکس‌باکس متوجه می‌شویم که کنترلر مایکروسافت از نوعی تریگرهای بافت‌دار با نوعی طراحی ارگونومیک‌تر بهره می‌برد که ممکن است برخی از بازیکن‌ها هنگام انجام بازی به صورت طولانی‌مدت، احساس راحت‌تری با آن داشته باشند.
دکمه Share
آخرین و احتمالا کم‌اهمیت‌ترین تفاوت بین دو کنترلر، اضافه شدن دکمه Create به جای Share در کنترلر DualSense است. البته کم‌اهمیت از این لحاظ که این ویژگی، تاثیری محسوسی روی نحوه اجرا و انجام یک بازی ندارد، بلکه احتمالا فقط نحوه به اشتراک‌گذاری تصاویر و ویدیو‌های بازیکنان را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد. کنترلر ایکس‌باکس سری ایکس بالاخره یک دکمه مجزای Share (همانند کاری که سونی با کنترلر پلی‌استیشن 4 انجام داد.) گرفته است. البته ظاهرا این بار هم سونی کمی جلوتر از مایکروسافت خواهد بود چون دکمه Create احتمالا به ویژگی‌های پیشرفته‌تری از اشتراک‌گذاری صرف اشاره دارد.
با این حال، باید گفت که اطلاعات بسیار کمی درباره دکمه Create در کنترلر DualSense و دکمه Share در کنترلر ایکس‌باکس سری ایکس وجود دارد. پس مقایسه آن‌ها کار نسبتا سختی است. در حال حاضر، اکثر کارشناسان معتقدند که سونی در این قسمت پیشرو است، اما همچنان باید منتظر بمانیم تا لیست کامل کاربردها و ویژگی‌های به اشتراک‌گذاری هر دو کنسول را مشاهده کنیم.
با وجود تمام ویژگی‌های که ذکر شد، هنوز دلایل بسیاری برای ترجیح هر کدام از کنسول‌های نسل بعد به دیگری وجود دارد. از مقایسه‌های مشخصات فنی گرفته تا ویژگی‌های کنترلر این کنسول‌ها، همه و همه به معنای این هستند که وقتی صحبت از تکنولوژی می‌شود، واقعا کار سختی است که بین مایکروسافت و سونی، یک برنده قاطع و مشخص انتخاب کنیم.
