در ابتدای این مقاله لازم است به یک موضوع مهم اشاره داشته باشیم؛ تفاوتی ندارد که شما کاربر رایانههای شخصی بوده و یا از کنسول برای تجربه بازیهای ویدیویی استفاده میکنید؛ این مقاله میتواند به شما برای خرید کنترلر بعدی خود کمک شایانی کند، مخصوصا از این نظر که هردو کنترلر پلی استیشن 5 و کنترلر ایکس باکس، از کیفیت ساخت فوقالعادهای بهره میبرند.
بخش اول : مشخصات فنی
در زمینه استفاده از سنسورهای مختلف و امکانات جدید، سونی با یک کنترلر کاملا جدید وارد بازار شده است؛ این در حالی است که شرکت مایکروسافت، کنترلر قدیمی ایکس باکس وان را با اندکی تغییر وارد بازار کرده است.
موتور ویبره: سونی از موتور هپتیک جدید خود رونمایی کرده است که میتواند بر اساس حالات تعیین شده، شدت و میزان ویبره متفاوتی را از خود نشان دهد. کنترلر ایکس باکس نیز به یک موتور ویبره ساده مجهز شده است
سنسور: کنترلر پلی استیشن 5 میزبان دو سنسور ژیروسکوپ و شتاب سنج است، این در حالی است که هیچ سنسوری در کنترلر ایکس باکس به کار نرفته است.
میکروفن و اسپیکر : کنترلر DualSense دارای هر دو بوده، اما کنترلر مایکروسافت فاقد هر دو درگاه است.
جک هدفون : هر دو کنترلر دارای جک ۳.۵ میلیمتری هدفون هستند.
باتری: رویکرد سونی و مایکروسافت کاملا در این زمینه متفاوت است. همانند نسل قبل، شما میتوانید از کنترلر ایکس باکس با دو باتری قلمی استفاده کنید. این در حالی است که کنترلر دوال سنس دارای باتری غیر قابل دسترس ۱۵۶۰ میلی آمپری است. شرکت مایکروسافت دلیل این موضوع را راحتی تعویض باتری اعلام کرده است. چرا که شارژ کردن یک باتری به مراتب زمان طولانی تری نسبت به تعویض یک باتری میطلبد. همچنین در صورتی که در حال تجربه بازیها با استفاده از کابل باشید، میتوانید باتری را از داخل بدنه خارج کرده و وزن کنترلر خود را کاهش دهید.
درگاه USB: هر دو کنترلر از درگاه USB-C استفاده میکنند.
اتصال: کنترلر ایکس باکس از رادیو مخصوص خود استفاده میکند که میتواند اطلاعات را با تاخیر بسیار کمی به کنسول برساند. همچنین برای اتصال به دستگاههای متفرقه، از چیپست بلوتوث نسخه ۵.۱ استفاده شده است. کنترلر DualSense نیز برای اتصال به کنسول، از بلوتوث نسخه ۵.۱ استفاده میکند.
وزن : کنترلر پلی استیشن 5 ۲۸۲.۵ گرم و کنترلر ایکس باکس، ۲۹۲.۵ گرم وزن دارند.
قیمت : کنترلر ایکس باکس با قیمت ۶۰ دلار و پلی استیشن 5 با قیمت ۷۰ دلار به فروش میرسند.
تغییرات ویژه در بخش طراحی
کنترلر ایکس باکس حالا نسبت به گذشته اندکی جمع و جورتر شده است. طبق گفتههای مایکروسافت، این تغییر به دلیل جایگیری راحتتر در دستان کوچک رخ داده است. همچنین با یک D-Pad کاملا جدید روبرو هستیم که از کنترلر Elite به این نسخه منتقل شده است. این D-PAD نه تنها میتواند به جای ۴ جهت، ۸ جهت را نشانه برود، بلکه فشردن دکمههای آن نیز نسبت به گذشته حس بسیار بهتری را القا میکنند. پشت کنترلر نیز به طور کلی تغییر کرده است و حالا از مواد اولیه جدیدی در ساخت آن استفاده شده است. این متریال جدید، چسبندگی بسیار بیشتری را ایجاد کرده و میتواند میزان تعریق دستان را نیز تا حد زیادی کاهش دهد. تمامی تریگرهای این کنترلر نیز از همین متریال جدید ساخته شدهاند تا جایگیری انگشتها روی آن راحتتر باشد.
همچنین مایکروسافت دکمه جدیدی را به کنترلر اضافه کرده است که به کاربر اجازه میدهد تا تصاویر یا ویدیوهای ضبط شده خود را با استفاده از یک دکمه، در پلتفرمهای مختلف منتشر کند.
در حقیقت نسخه ۳۶۰ کنترلر ایکس باکس، یک کنترلر بسیار خوب محسوب میشد. از نظر بسیاری از افراد، این کنترلر در نسخه ایکس باکس وان به کمال خود رسید. حال مایکروسافت بار دیگر اثبات کرده که همگی در اشتباه بودیم و حالا این نسخه، واقعا به حد غایت خود رسیده است. در حقیقت زمانی که با کنترلر جدید ایکس باکس کار کنید، کنترلر قدیمی به شما حس جالبی را منتقل نمیکند. این در حالی است که شالودهی هر دوی آنها یکسان بوده و عملا بهبودهای جزئی در این کنترلر اعمال شده است.
در آنسوی ماجرا، کنترلر Dualsense هیچ شباهتی به نسخه گذشته نداشته و حالا بیشتر تداعی کننده کنترلر ایکس باکس است. در حقیقت سونی پس از سالها تحقیق روی مسائل مربوط به ارگونومی، به نتیجهای مشابه با مایکروسافت دست یافته است.
حال تریگرهای اصلی مانند R1 و L1 اندکی بزرگتر شدهاند، تاچ پد کنترلر در درون بدنه محو میشود و زیبایی خاصی را به آن میبخشند. دیگر خبری از نوار اعلانات بالای کنترلر نیست و این قسمت، جای خود را به نواری نازک در کنار تاچ پد داده است.
متریال پشت کنترلر حالا باعث میشود که بتوانید با خیال راحت به تجربه بازیهای مختلف در زمانهای طولانی بپردازید، چرا که چسبندگی آن به دست چند برابر شده و میزان تعریق دست در هنگام استفاده از این کنترلر، به حداقل رسیده است.
استفاده از موتور Haptic جدید در کنترلردوال سنس، باعث شده که دربهای جدیدی به روی توسعه دهندگان باز شود. از آنجایی که قدرت موتور ویبره چند برابر شده است و کاملا قابل شخصی سازی است، توسعه دهندگان میتوانند احساسات مختلف را از طریق این کنترلر منتقل کنند. برای مثال، زمانی که کاراکتر شما در یک بازی از یک ارتفاع کوتاهی سقوط میکند و اندکی از سطح سلامتش را از دست میدهد، میزان لرزش کنترلر متوسط خواهد بود. حال اگر این ارتفاع بیشتر شده و کاراکتر شما بمیرد، میزان ضربههای موتور ویبره نیز به همان میزان افزایش پیدا میکند. در حقیقت برگ برنده سونی در برابر مایکروسافت، استفاده از همین موتور ویبره جدید است.
عملکرد کنترلرهای جدید روی رایانههای شخصی
همانند تمام نسل های گذشته، کنترلر ایکس باکس سری ایکس به راحتی توسط ویندوز شناسایی میشود و نیازی به نصب هیچ درایور اضافهای برای کارکرد آن نیست. البته در حال حاضر دکمه Share هیچ کار خاصی را انجام نمیدهد، اما احتمالا این موضوع نیز با بروزرسانی بعدی ویندوز تغییر خواهد کرد.
اما در آنسوی ماجرا، کنترلر سونی در پلتفرم رایانههای شخصی چندان بی ایراد نیست. در حال حاضر شما میتوانید همانند کنترلر ایکس باکس، آنرا به رایانه خود متصل کرده و از آن استفاده کنید. اما از آنجایی که ویندوز به صورت پیشفرض این دستگاه را نمیشناسد، از آن به عنوان یک کنترلر ساده استفاده میکند. این موضوع باعث میشود که بازیهای زیادی نتوانند این کنترلر را شناسایی کنند و همین موضوع باعث ایجاد دردسر برای کاربر میشود. البته که میتوانید روی پلتفرم استیم، این کنترلر را به عنوان Dual Shock 4 معرفی کرده و از قابلیتهای آن استفاده کنید.
مورد دیگر که به نظر میرسد نیاز به بروزرسانی داشته باشد، این است که موتور هپتیک جدید سونی روی پلتفرم ویندوز به هیچوجه پاسخگو نیست و حتی ویبرههای معمولی را نیز تولید نمیکند.
در حقیقت اگر قصد خرید یک کنترلر برای پلتفرم رایانههای شخصی را دارید، دستگاه تولیدی مایکروسافت گزینه به مراتب بهتری است.
نظر شما درباره کنترلرهای جدید سونی و مایکروسافت چیست؟