زمانی که اولین تریلر گیم‌پلی بازی Days Gone در رویداد E3 2016 نشان داده شد، بازیکنان از دیدن دسته‌ای از زامبی‌ها که در حال تعقیب یک موتور سوار با جلیقه چرمی بودند، هیجان زده شدند. با وجود انبوهی از زامبی‌های مختلف که مثال آن در هیچ بازی دیگر دیده نشده بود، بازی Days Gone مانند دیگر عناوین زامبی شوتر به‌نظر نمی‌رسید. پس از انتشار بازی در اواخر آوریل سال 2019، مخاطبان بسیاری با شخصیت اصلی بازی ارتباط برقرار نکردند. شخصیت سرسختی که تصمیمات و رفتار‌های او، همیشه بین دو حالت سرد و دیوانه‌وار تغییر می‌کرد.
شخصیت دیکن سنت-جان یا Deek، کاراکتری است که به نظر می‌رسد توسط آخرالزمانی پر از زامبی روانی شده است. زمانی که با خودش با زمزمه نمی‌کند ، اغلب در حال فریاد زدن بر سر دشمنان زامبی یا انسانی است که در مسیر او قرار می‌گیرند. اگرچه او شخصیت اصلی ایده آلی نیست، اما همیشه خیال بازیکن از توانایی‌های او در مبارزه و فرار از مخمصه آسوده است. با این حال، او همیشه در تلاش برای فهماندن عصبانیت خود به دیگران است. شکایت‌های مداوم و ناکامی‌های او، باعث بدنامی دیکن در بازی Days Gone شده است.
پرحرف بودن
اینکه بتوانیم تأکید کنیم که دیکن در طول بازی چقدر صحبت می‌کند، دشوار است. گفتگوهای بازی ممکن است کمی جاهلانه به نظر برسند و وقتی این مکالمات به‌طور مداوم پس از چند ساعت تکرار می‌شوند، بی‌شک برای بازیکنان ناخوش‌آیند خواهد بود. این مشکلات به‌دلیل صداپیشه شخصیت او نیست، بلکه دلیل اصلی آن نویسندگی پشت این کاراکتر است. اگر قهرمان یک داستان دائما تنفر خود را از کار‌هایی که انجام می‌دهد نشان دهد، داد بزند، از شرایط ناله کند و همیشه عصبانی باشد، حس خود را به بازیکن نیز انتقال می‌دهد. شاید این امر تلاشی برای پر کردن سکوت در دنیای آخرالزمانی بازی است، اما در چنین دنیایی، سکوت بهترین متحد شخصیت اصلی است.
زمزمه‌های شخصیت دیکن نیز به اندازه فریاد‌های او ناخوش‌آیند است. او اغلب در طول بازی بین فریاد و زمزمه سوییچ می‌کند که بر اساس نحوه اجرای آن، لحظات غیرواقعی و بچه‌گانه‌ای را ایجاد می‌کند. یکی دیگر از دلایل دوست داشتنی نبودن این شخصیت، ضعف ارتباط برقرار کردن او با بازیکن و نحوه عملکرد او در جهان بازی است که از استانداردهای یک شخصیت اصلی خوب فاصله زیادی است.
تصمیم‌گیری‌های نادرست
هیچ کس از قهرمان اصلی یک داستان، انتظار درست بودن تک تک تصمیم‌های او را ندارد، اما شخصیت اصلی حداقل می‌تواند همیشه برای تصمیم‌گیری درست تلاش کند. اما دیکن سرسخت، هرگز برای مکالمات معمولی با انسان‌های دنیای بازی وقت ندارد و تصمیمات او اکثرا سوال برانگیز است. بااینکه او قبل از تمام این اتفاقات در یک باشگاه موتورسواری زندگی می کرد و به شرایط بی‌رحمانه عادت دارد، اما توجیه انگیزه‌ها و قتل‌های او در بازی سخت است. خلق و خوی شرورانه او، اغلب باعث می‌شود در لحظه، تصمیماتی پرخاشگر و خشن بگیرد. اگرچه ممکن است برخی از مجازات‌های او قابل درک باشند، اما غرق کردن قبیله‌ای که تعداد زن و بچه‌های بی‌گناه آن با دشمنان موجود در آن برابر است، برای هر شخصیت شرور بیش از حد است. برخی از لحظات تلخ در بازی Days Gone، مواقعی است که بازیکنان مجبور به تماشای شکنجه‌های بی‌دلیل او می‌شوند. چه زمانی که زنی را که تازه شکنجه شده بود به قتل می‌رساند، و چه زمانی که باعث اوردوز کردن یک مرد معتاد می‌شود. این بدان معنی نیست که دیکن ویژگی‌های مثبتی ندارد؛ زیرا به نظر می‌رسد برخی از اقدامات منفی او از صلح‌خواهی برای خود یا دیگران ناشی می‌شود.
بسیاری از موارد خشن اشاره شده در بازی‌های اخرالزمانی دیگری مانند The Last of Us انجام شده است، اما بزرگ‌ترین نکته در تصمیم‌گیری‌های شخصیت‌ها در این بازی‌ها، هدف آن‌ها است. اگر نویسنده بتواند درطول بازی کاراکتر را با بازیکن همسو نگه دارد، دیگر کاراکتری مانند دیکن نخواهیم دید.
