عرضه پردازنده M3 توسط شرکت اپل به دلیل تأکید بر استفاده عملی از رایانهها، عدم استفاده از اصطلاحات تخصصی هوش مصنوعی و انتشار همزمان سه تراشه، منحصر به فرد بود. همین باعث شد رقابتِ دیگر پردازندهها با آن سختتر شود. پردازنده M3، همانند دیگر محصولات شرکت اپل، به طور گسترده در رسانهها مورد بحث قرار گرفت، اما ما چند جنبه قابل توجه در آن یافتیم که در ادامه درباره آنها بحث خواهیم کرد.
در ابتدا، اپل هوشمندانه بخش بندی محصولات خود را بازسازی کرده است. اکنون آنها اساساً از کاربران میخواهند که ابتدا اندازه صفحه نمایش را انتخاب کنند، سپس یک تراشه را بر اساس نیازهای محاسباتی خود انتخاب کنند. در طول ویدیوهای مربوط به عرضه این پردازنده، زمان قابل توجهی صرف توضیح وظایف هر یک از سه تراشه شد. نسخه اصلی پردازنده M3 برای کارهای روزمره مانند ایمیل و مرور کردن وب کافی است، نسخه M3 Pro برای کدنویسها و پردازنده M3 Max برای کسانی است که از شبیه سازیهای فشرده، نرم افزارهای طراحی و تدوین فیلم استفاده میکنند. این رویکرد بسیار سادهتر است و با نقطه قوت اصلی اپل (درک اینکه چگونه مردم روزمره خود را پشت کامپیوتر میگذرانند.) همخوانی دارد. البته بسیاری از محصولات اخیرشان از این موضوع منحرف شدهاند، بنابراین منطقی است که آنها به یک استراتژی قابل درکتر برگردند. بسیاری حتی امیدوارند اپل از همین استراتژی برای iPad نیز استفاده کند.
مطالب مرتبط: AMD یا Intel؟ کدام پردازنده بهتر است؟
جالب اینجاست که اپل تنها سازنده تراشهای است که امسال پردازندهای را بدون اشاره به هوش مصنوعی در معرفی محصول عرضه کرده است. البته به هوش مصنوعی اشاره میشود، اما فقط بهچشم کاری که کاربران ممکن است با پردازنده M3 Pro رده بالا انجام دهند. شایان ذکر است که اپل هنوز هیچ مشخصات فنیای برای این تراشهها، مانند سرعت یا فرکانس یایه آن بهاشتراک نگذاشته است. این نشان میدهد که اپل روی نحوه استفاده مردم از محصولات خود تمرکز کرده است. آنها قطعا میدانند که پردازنده M3 میتواند وظایف مربوط به هوش مصنوعی را انجام دهد، اما تا زمانی که افراد بیشتری شروع به استفاده از آن نکنند در مورد آن صحبت نمیکنند. البته مشخص است که پردازنده M3 عملکرد شبکهای قویای دارد، اما تا زمانی که الگوهای استفاده مصرفکننده بیشتری ظاهر نشود، اپل دلیلی برای برجسته کردن آن نمیبیند.
شاید قابل توجه ترین جنبه عرضه پردازنده M3، انتشار همزمان سه تراشه بود. در ابتدا، ما فکر میکردیم که این تراشهها عین هم هستند، اما اینکه بگوییم «اشتباه کردیم» تازه بخش کوچکی از ماجراست. این سه تراشه کاملا مجزا هستند که تفاوتهایی در اندازههای مختلف آنها مشهود است. اینکه اپل توانسته این کار را انجام دهد، بهخودی خود یک موفقیت بزرگ محسوب میشود؛ زیرا میتوان تخمین زد که چیزی حدود یک میلیارد دلار برای ساخت آنها هزینه شده است. کمتر شرکتی در بازار امروز میتواند هزینه چنین پروژه عظیمی را پرداخت کند.
حال که صحبت از دیگر شرکتها شد، خوب است نگاه کوچکی به آنها نیز داشته باشیم. بازار رایانه های شخصی اساساً دو طرف دارد: اپل و دیگر شرکتها. پردازندههای اینتل همچنان بهترین شرکت در ساخت پردازندههای کامپیوتری است و و AMD در جایگاه دوم قرار دارد که با پردازندههای جدید خود توانسته رقابت خود را با اینتل کمی هیجانانگیزتر کند. کوالکام (Qualcomm) که یک هفته قبل از اپل رویداد عرضه خود را برگذار کرد، از جدیدترین CPU کامپیوتر شخصی ویندوز خود رونمایی کرد. علیرغم اینکه به نظر میرسد محصول جدید کوالکام یک تراشه با عملکرد عالی و بهترین قابلیتهای هوش مصنوعی است، خوش بین بودن در مورد چشم انداز محصول دشوار است.
علاوه بر این، انویدیا (Nvidia) و AMD نیز در حال برنامه ریزی برای عرضه پردازنده های کامپیوتری مبتنی بر Arm هستند که این بخش کوچک از بازار را به طور فزایندهای شلوغ میکند. در کل، اگر بخواهیم برتری اپل نسبت به دیگر پردازندهها را نشان دهیم، میتوان آن را با یک مثال خیلی ساده توضیح داد. اگر فرض کنیم کوالکام شش میلیون از پردازندههای خود را به قیمت 150 دلار بفروشد، درآمد آنها 900 میلیون دلار، معادل دو درصد از سهم بازار، خواهد بود. این یعنی کل درآمد آنها از این محصول کمتر از «هزینه تئوریک» ساخت خانواده جدید اپل است.
مطالب مرتبط: تاریخ انتشار بازی Resident Evil 4 Remake برای آیفون ۱۵ مشخص شد
در گذشته، شرکتهایی مانند کوالکام و اینتل که تراشههای خود را به شرکتهای دیگر میفروختند، مزیتهایی داشتند. آنها بودجه بیشتری برای تحقیق و توسعه داشتند چون میتوانستند هزینههایشان را بین بسیاری از مشتریان تقسیم کنند، اما اپل این را تغییر داده است. آنها بیشتر برای توسعه تراشههای خود هزینه میکنند و این کار را بهلطف سود زیادی که از فروش گوشیهای هوشمند و کامپیوترهایشان بهدست میآورند انجام میدهند. همانطور که ذکر شد، شرکتهای زیادی نمیتوانند چنین هزینههایی را متقبل شوند.
به طور خلاصه، بازار رایانههای شخصی احتمالاً برای مدت طولانی همینطور «تقسیم شده» باقی خواهد ماند. اپل همچنان بیشترین سود را خواهد برد. ممکن است اوضاع برای سایر شرکت ها بدتر شود زیرا شرکت های جدیدی وارد بازار می شوند. این حتی میتواند موجب کاهش قیمت پردازندهها نیز شود. حتی اگر همه آنها بگویند که رقابتشان بر اساس قیمت نیست، یکی از این شرکتها بالاخره این رویه را پیش خواهد گرفت.