10 اشتباه بزرگ نینتندو در طول تاریخ

شرکت نینتندو یکی از قدیمی‌ترین کمپانی‌ها در صنعت بازی‌های ویدیویی است و چندین دهه است که به عنوان یک شرکت موفق در این صنعت حضور دارد. نینتندو طی تمام سال‌های فعالیت، کار‌های خارق‌العاده‌ای کرده است و محصولات درجه یک و ماندگاری را به طرفدارانش ارائه داده. از کنسول‌های جذاب طی تمام این سال‌ها گرفته، تا شخصیت‌های ماندگاری مانند ماریو و پوکمون‌های دوست داشتنی.

طی این سه دهه طولانی، شخصیت‌ها و محصولات منحصر به فرد نینتندو، افراد بسیاری را دور یکدیگر جمع کرده‌اند و باعث شکل گیری سبک زندگی‌های متفاوتی در جامعه شده است. در حال حاضر این کمپانی یک خرده فرهنگ مختص به خود را تشکیل داده است، به گونه‌ای که انگار نینتندو هزاران سال است وجود دارد و طرفدارانش نسل در نسل، فرهنگ زندگی با نینتندو را به یکدیگر آموزش می‌دهند. البته شاید شرکت نینتندو هزاران سال عمر نداشته باشد، اما قطعا بیش از صد سال است که متولد شده، این کمپانی دوست داشتنی برای اولین بار در سال 1889، به عنوان یک شرکت تولید کننده اسباب بازی، شکل گرفت.

اما درست مانند هر چیز دیگری که در جهان ما زندگی می‌کند، کمپانی نینتندو هم مدت زمان زیادی است که زنده است و طی طول عمر طولانی‌اش، اشتباهات بزرگی را نیز در کنار تمام موفقیت‌هایش تجربه کرده است. اشتباهاتی که اگر با مدیریت درست برطرف نمی‌شدند، می‌توانستند باعث ویرانی‌هایی بزرگ شوند.

در این مطلب به 10 اشتباه بزرگ نینتندو در طول تاریخ می‌پردازیم تا ببینیم که این کمپانی دوست داشتنی چگونه توانست از پس این مشکلات بر بی‌آید و حالا در سال 2021 با سربلندی به کارش ادامه دهد. با ما همراه باشید.

مشکل دریفت جوی‌کان‌ها

به عنوان اولین اشتباه، برویم به سراغ یکی از اشتباهات جدید کمپانی که در سال 2017 رخ داد و اگر شما هم یکی از طرفداران نینتندو باشید، آن را فراموش نخواهید کرد. مشکل دریفت جوی‌کان‌های کنسول دستی نینتندو سوییچ که باعث می‌شد پس از مدت کوتاهی استفاده از دستگاه، آنالوگ‌های آن دچار مشکل شوند، درست مانند حالتی که حالا برای کنترلر دوال سنس پلی استیشن 5 رخ داده است. اما همانطور که مشاهده می‌کنید، در حال حاضر سونی کاری جهت رفع مشکل دریفت کنترلر نکرده و این موضوع فروش کنسول را تحت شعاع قرار نداده است. در سال 2017 هم  نینتندو هیچ مسئولیتی در قبال این مشکل قبول نکرد و اجازه داد تا مردم خودشان با دریفت جوی‌کان‌ها کنار بی‌آیند. همانطور که انتظار می‌رود، این مسئله هم هیچ تاثیری روی فروش نینتندو سوییچ نداشت و هنوز هم شاهد فروش فوق‌العاده این کنسول هستیم. این مسئله مدت‌ها از سوی نینتندو پشت گوش انداخته شد تا در سال گذشته نینتندو به صورت رسمی اعلام کرد که این مشکل وجود دارد و از شاکیان درخواست کرد تا دستگاه‌هایشان را برای تعمیر به شرکت بفرستند. بدون شک کسی که سه الی چهار سال با جوی‌کان‌های خراب بازی کرده باشد، دیگر چندان اهمیتی به تعمیر آن‌ها نخواهد داد. این مسئله برای کاربران نینتندو شباهت بسیاری به سه چراغ قرمز کنسول ایکس باکس 360 داشت! (برای مطالعه 10 اشتباه بزرگ ایکس باکس در تاریخ کلیک کنید)

مطالب مرتبط:

پشت صحنه یک فاجعه: گزارشی از بحران های داخلی استودیو Techland

نقد مکانیسم های جهت یابی در بازی های جدید

عرضه Nintnedo Labo

Nintendo Labo یکی از عجیب‌ترین اتفاقاتی بود که در سال 2018 شاهدش بودیم. شاید ایده ابتدایی ساخت چنین چیزی جذاب باشد، اما زمانی که به مرحله اجرا می‌رسد باید ارزش بیشتری داشته باشد. متاسفانه Nintendo Labo هیچ ارزش خاصی نداشت. جدای از اینکه برای بسیاری از کاربران سوال بود این دستگاه چه کار می‌کند، باید در فرصتی مناسب از نینتندو بپرسیم که دلیل وجود چنین چیزی را به طرفدارانش توضیح دهد. همانطور که متوجه شدید این ابزار پشتیبان در سال 2018 منتشر شد و چندین حالت مختلف نیز داشت. اما پس از مدتی کوتاه به طور کامل محو شد و دیگر کسی خبری در رابطه با آن را نشنید.

مهم‌ترین مشکلی که دستگاه Nintendo Labo داشت، مشکل بد بودن بازی‌هایش نبود. بلکه قیمت بسیار زیادش بود. این دستگاه تقریبا به درد نخور 80 دلار قیمت داشت. تصور کنید برای تکه‌هایی از مقوا 80 دلار پول پرداخت کرده‌اید! پس از این خرید چه حسی خواهید داشت؟

کمبود آمیبو‌ها در بازار

آمیبو(Amiibo) برای اولین بار در سال 2014 به همراه بازی Super Smash Bros روی کنسول Wii U معرفی شد. آمیبو‌ها در واقع اکشن فیگور‌ها یا مجسمه‌هایی از شخصیت‌های عناوین نینتندو بودند که به صورت بی‌سیم به کنسول Wii U متصل می‌شدند و می‌توانستید به کمک آن‌ها فعالیت‌های سرگرم کننده انجام دهید. ایده‌ای بسیار جذاب و یا بهتر است بگوییم ایده‌ای کاملا نینتندو‌ای!

تنها مشکل بزرگ در رابطه با آمیبو‌ها این بود که از همان روز‌های ابتدایی معرفی، در بازار یافت نمی‌شدند. همه طرفداران برای خرید آمیبو‌ها مشتاق بودند و دوست داشتند پول‌هایشان را برای خرید این عروسک‌های خاص خرج کنند. اما اینطور که مشخص شد، نینتندو علاقه‌ای به این سود‌ها نداشت. مشکل کمبود آمیبو‌ها بیشتر از آنچه فکر می‌کردیم ادامه‌دار شد تا در نهایت در سال 2020 نینتندو طی بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که برای افزایش تولیدشان دست به کار شده است. بدون شک مشکل کمبود کنسول NES و کنسول SNES هم از همین قبیل اشتباهات بزرگ از سوی نینتندو بود که هوادارانش را سردرگم کرد.

قیمت ابتدایی کنسول 3DS

کنسول 3DS در ماه مارچ سال 2011 در بازار‌های جهانی عرضه شد و قیمتش 250 دلار بود. قطعا 250 دلار سال 2011 تفاوت چندان زیادی با 250 دلار سال 2021 ندارد. اما توجه کنید که حالا کنسول ایکس باکس سری اس حدودا 300 دلار است و این دستگاه، کنسولی خانگی است که بهترین بازی‌های ساخته شده را اجرا خواهد کرد. بدون شک در سال 2011 قیمت 250 دلار برای یک کنسول دستی با قابلیت‌های محدود زیاد بود و در نتیجه باعث شد تا فروش این دستگاه دوست داشتنی دچار مشکلاتی اساسی شود.

در نتیجه نینتندو به اجبار قیمت کنسول دستی 3DS را با 80 دلار کاهش قیمت، به 170 دلار رساند. این اتفاق فروش کنسول را بسیار زیاد کرد و شاهد وضعیت مناسبی از سوی کمپانی بودیم. این دقیقا نمونه‌ای از همان مدیریت‌های درست است که در ابتدای متن به آن اشاره کردیم.

کنسول Wii U

کنسول Wii U یک ایده بسیار جذاب از سوی نینتندو بود، اما در حال حاضر می‌دانیم که این دستگاه به طور کلی یک اشتباه بزرگ بود. در ابتدا باید به نامگذاری بسیار بدش اشاره کنیم. همانطور که می‌دانید این کنسول پس از Wii معرفی شد و با اضافه کردن حرف انگلیسی U به نام Wii، نامگذاری شد. تمامی طرفداران گمان می‌کردند که حرف U به معنی Ultra خواهد بود و در نتیجه کنسول Wii U یک نمونه تقویت شده از Wii خواهد بود. غافل از اینکه این کنسول به طور کلی دستگاهی جدید است و هدف از وجود حرف U شباهت این حرف به کنترلر خاص دستگاه بوده است. متاسفانه این موضوع بسیار دیر برای هواداران حل شد. همچنین در سال بعد از عرضه کنسول Wii U شاهد بودیم که کنسول پلی استیشن 4 و ایکس باکس وان نیز عرضه شدند و دیگر کسی علاقه‌ای به داشتن کنسول عجیب و خاص نینتندو نشان نداد.

تعاملات اجتماعی با نینتندو سوییچ

همانطور که در ابتدای مطلب اشاره کردیم، شرکت نینتندو در ابتدا یک کمپانی در راستای ساخت اسباب بازی‌های کودکان بود و حالا پس از یک قرن، هنوز هم نسبت به کودکان احساس مسئولیت می‌کند. کنسول‌های نینتندو همیشه با تم و حال‌ و هوایی مخصوص به کودکان و خانواده‌ها ساخته می‌شوند و سعی دارند تا مخصوص یک خانواده باشند. بنابراین قانونی که پس از ساخت و عرضه کنسول Wii در این کمپانی اجرا شد، استفاده از نرم‌افزار‌های مخصوص کنترل کودکان برای جلوگیری از وارد شدن آسیب از طریق فضای مجازی به آن‌ها بوده است. در حال حاضر مدت‌هاست که شاهد استفاده از قفل‌های کودکان و ابزار کنترل کاربر، روی کنسول‌های نینتندو اللخصوص، نینتندو سوییچ هستیم که جدای از فایده‌هایی که دارد، باعث شده بسیاری از بزرگسالان چندان از این ماجرا راضی نباشند، چرا که استفاده از این ابزار‌های کنترلی مسئله‌ای نیست که به راحتی بتوانید آن را با انتخاب یک گزینه، خاموش کنید.

استفاده از کارتریج برای کنسول نینتندو 64

جدای از تمامی عناوین جذاب و درجه یکی مانند بازی Super Mario 64 و بازی Zelda: Ocarina of Time که در طول عمر کنسول نینتندو 64 منتشر شدند، شاهد یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات شرکت نینتندو در این بازه زمانی نیز بودیم. بهتر است سریعا برویم به سراغ اصل مطلب، چرا که استفاده از کارتریج برای یک کنسول خاص مانند نینتندو 64 اشتباهی بود که هنوز هم نمی‌توان آن را توجیه کرد. جالب است بدانید که نینتندو اعتقاد داشت کارتریج می‌تواند بازی‌ها را سریع‌تر از دیسک لود کند. شاید این بخش از ادعای نینتندو تا حدودی صحیح باشد، اما با توجه به هزینه‌ای که تولید یک کارتریج داشت، با یک حساب سرانگشتی ساده، می‌توانیم متوجه شویم چرا استفاده از کارتریج برای این کنسول اشتباهی بزگ بود. کارتریج هزینه بیشتری از یک دیسک ساده داشت، چرا که بسیاری از کارخانه‌های بزرگ از تولید این قطعه کناره‌گیری کرده بودند و به دیسک روی آورده بودند. این دلیلی بود که باعث شد بازی‌های کنسول N64 حتی به قیمت 80 دلار نیز برسند. دقت کنید، در حال حاضر در مقطعی هستیم که بازی‌های درجه یک کنسول‌های سونی و ایکس باکس روی نسل جدید به تازگی به 70 دلار رسیده‌اند.

کنسول 64DD

نینتندو پس از عرضه کنسول N64 تلاش کرد تا گرافیک بازی‌هایش را افزایش دهد. اما برای این کار نمی‌توانست مانند سال جاری یک بروزرسانی ساده منتشر کند، بنابراین یک کنسول جدید با نام 64DD معرفی کرد. البته در ابتدای ماجرا قرار نبود این دستگاه به عنوان یک کنسول شناخته شود، بلکه یک سیستم الحاقی برای نینتندو 64 بود. اما در نهایت اوضاع خوب پیش نرفت و معرفی دستگاه 64DD تبدیل به یک فاجعه برای نینتندو شد. بسیاری از بازی‌های کمپانی به‌خاطر وجود این دستگاه دچار تاخیر‌های طولانی مدت شدند و برخی دیگر از عناوین به طور کلی کنسل شدند.

در این میان بهتر است دوباره به این مسئله اشاره کنیم که نینتندو 64 کنسولی مناسب بود و بازی‌های بسیار خوبی داشت، اما وجود 64DD اتفاقی نبود که بتواند به مشکل کارتریج نینتندو 64 کمک کند و کاملا برخلاف ایده‌های کمپانی پیش رفت.

فسخ قرارداد با سونی

بدون شک بزرگترین اشتباه شرکت نینتندو در طول تمام سال‌های فعالیتش، دور زدن سونی و فسخ کردن قرارداد همکاری با سونی برای ساخت یک کنسول مشترک بوده است. فقط کافی‌ست چند ثانیه تصور کنید که صنعت بازی‌‌های ویدیویی در صورت فسخ نشدن این قرارداد به چه شکلی ادامه دار می‌شد! سونی و نینتندو تبدیل به همکارانی وفادار می‌شدند که به کمک هم صنعت بازی‌های ویدیویی را رو به جلو می‌بردند. البته حتی امکانش وجود داشت که به جای سونی، حالا نینتندو جایگاه اول در صنعت را داشته باشد، چرا که در آن بازه زمانی سونی قصد ورود به عرصه بازی‌های ویدیویی را نداشت و پس از فسخ این قرارداد تصمیم گرفت با نینتندو مقابله کند و سپس پلی استیشن به وجود آمد.

در ابتدا قرار بود نینتندو کنسولی جدید را به کمک سونی به بازار‌های جهانی عرضه کند. اما نینتندو پس از مدت‌ها کار روی پروژه، این قرارداد را فسخ کرد. بنابراین ممکن است روند ساخت کنسول آن‌قدر‌ها هم خوب پیش نمی‌رفت و هر دو کمپانی را دچار ضرر‌های مالی بزرگ می‌کرد. متاسفانه هیچ چیز مشخص نیست چرا که روند همکاری دو شرکت هرگز ادامه دار نشد. شاید در دنیایی دیگر، در یک خط زمانی دیگر این اتفاق رخ داده باشد و ما از آن بی خبر باشیم. تنها چیزی که از آن خبر داریم این است که نینتندو با دور زدن سونی، مدیران این شرکت را عصبانی کرد و باعث به وجود آمدن پلی استیشن شد. کنسولی که هنوز هم پس از دو دهه در رده اول قرار دارد. بدون شک نینتندو با این کار یک گل زیبا به دروازه خودش زد!

کنسول Virtual Boy

کنسول Virtual Boy دستگاهی عجیب بود که در ابتدا با نگاهی ساده به آن به یاد یک باربیکیو کوچک خانگی می‌افتادید. البته شباهت کنسول‌ها به لوازم آشپزخانه و آشپزی چندان اتفاق عجیبی نیست و می‌توان آن را نادیده گرفت. کنسول Virtual Boy یک دستگاه آزمایشی بود که نینتندو آن را در ماه آگوست سال 1995 منتشر کرد و چند ماه بعد، در ماه مارچ همان سال، به طور کامل از بازار جمع شد. دستگاه به خودی خود بد نبود، اما ظاهر و روش استفاده از آن به گونه‌ای بود که پس از مدت کوتاهی دارندگانش را خسته می‌کرد.

کنسول بعد از انتشارش با نقد‌های بسیار منفی از سوی منتقدان رو به رو شد، همچنین در این بازه زمانی بازی‌های بسیار بدی برای آن عرضه شد که نتوانست کنسول را به سمت موفقیت بکشاند. جالب است بدانید که فروش بد دستگاه Virtual Boy دقیقا به اندازه فروش بد دستگاه 3DS زمان برد، اما 3DS سریعا روند صعودی خود را پیدا کرد در حالی که Virtual Boy نتوانست به سوددهی برسد.

نظر شما در رابطه با اشتباهات بزرگ شرکت نینتندو چیست؟

آیا اشتباهاتی دیگر از سوی این کمپانی رخ داده است که در لیست وجود ندارد؟