10 بازی جهان باز که توصیه می‌کنیم هرگز آن‌ها را تجربه نکنید

انواع بازی‌ جهان باز جایگاه ویژه‌ای در هسته و معنای سرگرمی دارند. تجربه‌هایی که به شما اجازه می‌دهند برای دقایقی ارزشمند در دل تخیلی منحصر به فرد پرسه بزنید، ساعت‌ها کنجکاوی کنید و در نهایت سوار بر گیم‌پلی به مصاف با چالش و سرگرمی بروید. اگر چه بازی‌های جهان باز زیادی وجود دارند که می‌توانند در خلق این لحظات طلایی کمکتان کنند، با این حال باید در نظر داشته باشیم که توسعه این بازی‌ها فرایندی طولانی، پیچیده و سخت است. آن‌قدر که گاهی حتی بزرگ‌ترین بازی‌سازان هم در خلق این گونه از هنر سرگرمی شکست می‌خورند و ماموریتشان با موفقیت به سرانجام نمی‌رسد. حالا ما در این فرصت لیستی از 10 بازی جهان باز تهیه کرده‌ایم که توصیه می‌کنیم دورشان را با ماژیکی قرمز خط بکشید.

بازی Dynasty Warriors 9

در طول زمان، سری Dynasty Warriors دستخوش تغییرات بنیادینی شده است. ساخته‌ای که یکی از موفق‌ترین دستاوردهای شرکت Koei Tecmo و Omega Force به شمار می‌رود، بارها از منظر گیم‌پلی تغییر هویت داده است. تا جایی که در بازی Dynasty Warriors 9 توسعه دهندگان تصمیم گرفتند آن را به یک بازی جهان باز تبدیل کنند. بازی Dynasty Warriors 9 نمونه واضحی از موج‌سواری سازندگانی است که تلاش می‌کنند هویت بازی خودشان را به ژانر محبوب این روزهای هنر هشتم تغییر دهند؛ بی‌توجه به این سؤال که آیا این بازی می‌تواند به تجربه جهان باز خوش ساختی تبدیل شود یا نه. تصمیمی که باعث شد بازی Dynasty Warriors 9 به یکی از ناامیدکننده‌ترین بازی‌های جهان باز حال حاضر بدل شود. در نهایت این بازی نه‌تنها نتوانست به شناسنامه و هویت نسخه‌های قبلی وفادار بماند، بلکه هرگز تبدیل به یک تجربه جهان باز قابل احترام نیز نشد.

بازی Metal Gear Survive

شاید اگر روزی به ما می‌گفتند که در آینده قرار است تجربه‌ای در سبک بقا، پر از زامبی و روندی خواب‌آور از سری Metal Gear بسازند؛ احتمالا هرگز حرفشان را باور نمی‌کردیم. حتی پس از معرفی رسمی بازی Metal Gear Survive طرفداران این سری کماکان نمی‌توانستند آن‌چه به واقعیت پیوسته بود را باور کنند. ماهیت بازی Metal Gear Survive بیشتر از آن که خیانتی در حق این مجموعه باشد، به احمقانه‌ترین دروغ آپریل شباهت داشت. با این حال به‌نظر می‌آمد کونامی در عملی کردن ایده‌اش کاملا جدی است. تجربه‌ای که درست چند روز پس از انتشار نفس کم آورد و به مرده‌ای متحرک بدل شد. پیش‌بینی سرانجام تلخ منفعت‌طلبی کونامی چندان سخت نبود. راستش همه می‌توانستند پیش‌بینی کنند که نام بازی Metal Gear Survive در کمتر از چند سال سر از چنین لیستی در می‌آورد. این بازی حتی به استانداردهای یک تجربه اکشن و ماجراجویی در سبک بقا نزدیک هم نشد؛ درحالی که به زحمت می‌توانیم آن را یک بازی جهان باز بنامیم، برای طرفداران مجموعه این‌بار حتی نگاه کردن به لوگوی Metal Gear هم سخت است.

مطالب مرتبط: 

10 بازی جهان باز طولانی تر از Red Dead Redemption 2

بهترین بازی های جهان باز که باید تجربه کنید

بازی Super Man Returns

خیلی ناراحت‌کننده است که ما هرگز یک بازی خوب از شخصیت سوپرمن نداشته‌ایم. درحالی که این حقیقت به خودی خود دردآور است، باید یادآوری کنیم که اکثر بازی‌های ساخته شده بر اساس دنیای این شخصیت کمیک بوکی در یک کلام خجالت آورند. با این حال حتی در میان آن‌ها نیز بازی Super Man Returns عنوان بسیار بدی تلقی می‌شود. این بازی به نحوی موفق شده است که بازیکنان را در ملال‌آورترین شرایط قابل تصور قرار دهد. همه‌چیز در رابطه با بازی Super Man Returns خسته کننده و بی‌اهمیت است. تجربه‌ای که الفبای آن از پنج حرف و یک کلمه تشکیل می‌شود؛ زباله. این تمام آن چیزی است که لازم است از بازی Super Man Returns بدانید. یک زباله جهان باز و غیرقابل بازیافت.

بازی The Amazing Spiderman

بر خلاف سوپرمن، بازی The Amazing Spiderman دست کم چیزی برای ارائه کردن دارد. اگر چه این عنوان نیز مانند بازی Super Man Returns صرفا یک اقتباس از فیلم سینمایی‌اش محسوب می‌شود، با این حال باید گفت که هیچ یک از اجزای آن به درستی کار نمی‌کند. آن‌قدر که به نظر می‌آیند سازندگان صرفا برای تعهد به قراردادشان چنین محصولی را خلق کرده‌اند. داستان بازی بی‌معنی و پر از مراحل و مبارزات تکراری است. ساخته‌ای که علی‌رغم محتوای ناچیزش، از نظر فنی تا حد آزاردهنده‌ای غیرقابل بازی بود. طراحی ساختمان‌های یک شکل، مسیرهای تکراری، ماموریت‌های بی‌معنی، داستانی احمقانه و جهانی بی‌جان و بی‌روح، همه و همه مشکلاتی هستند که بازی The Amazing Spiderman را تبدیل به تجربه‌ای غیرقابل تحمل کردند. البته که حالا ما به لطف استودیو Insomniac می‌دانیم ساختن یک بازی جهان باز از این شخصیت محبوب کاملا ممکن و شدنی است.

بازی Driver 3

برای آن‌هایی که بازی Driver 3 را تجربه کرده‌اند احتمالا نیاز به هیچ توضیح خاصی نیست. بازی Driver 3 به سادگی یکی از معیوب‌ترین بازی‌های جهان باز تا همین امروز است و آن‌هایی که به اندازه کافی بدشانس بوده‌اند تا آن را تجربه کنند، احتمالا می‌دانند چرا. این بازی پکیج کاملی از ایرادات ریز و درشت است. کنترل و هندلینگ افتضاح اتوموبیل‌ها؟ تیک. طراحی مراحل افتضاح؟ تیک. دنیای خالی، خسته کننده و جهان باز؟ تیک. ایرادات فنی و باگ‌های متعدد؟ تیک. داستانی احمقانه و بی‌اهمیت؟ تیک. شاید بهتر باشد در یک جمله بگوییم که دریای مشکلات این بازی ساحل ندارد.

بازی Sniper Ghost Warrior 3

استودیو CI Games تا امروز روش‌های مختلفی را برای توسعه سری بازی‌های Sniper پیش گرفته است. اگر چه در میان آن‌ها تجربه‌های قابل احترامی وجود دارد، اما باید گفت که Sniper Ghost Warrior 3 صرفا تیری بوده است در تاریکی. ساخته‌ای که دلیل قانع کننده‌ای برای تبدیل شدن به یک بازی جهان باز ندارد. بازی Sniper Ghost Warrior 3 دقیقا در همان تله‌ای می‌افتد که بسیاری از بازی‌های این روزها در آن افتاده‌اند. ساخته‌هایی که سعی می‌کنند با تبدیل شدن به اثری جهان باز به منافع مالی و موفقیت‌‌های این چنینی دست یابند. اما خب پیش‌بینی‌اش برای چه کسی سخت بود؟ بازی Sniper Ghost Warrior 3 هرگز نتوانست تیرش را به هدفی که نشانه گرفته بود بزند. در نهایت ما با دنیایی رو به رو بودیم که نه‌تنها چیزی برای ارائه کردن ندارد، بلکه به اتمسفر سری Sniper نیز خیانت می‌کند.

بازی Raven’s Cry

این لیست پر از بازی‌هایی است که هرگز نتوانستند در مقابل سیل ایرادات فنی دوام بیاورند و یک جایی در مراحل توسعه بازی، کاملا تسلیم این مشکلات شده‌اند. بازی Raven’s Cry در تبدیل شدن به یک بازی ویدیویی شکست می‌خورد؛ چرا که به سادگی، در آن هیچ خبری از هسته سرگرمی نیست. داستان بازی فارغ از آن که روایتی کودکانه دارد، به بدترین شکل ممکن نیز روایت می‌شود تا حتی صبورترین بازیکنان را هم شکنجه کند. حتی اگر بازیکنان بتوانند روایت ملال‌آور داستان را تحمل کنند، احتمالا پس از مدتی به دلیل طراحی بسیار بد کنترل بازی در نهایت صبرشان را از دست خواهند داد. بازی‌های زیادی وجود دارند که در زمان عرضه به دلیل اشکالات فنی بی‌شمار مورد انتقاد قرار می‌گیرند، اما بازی Raven’s Cry به معنی دقیق کلمه در روز انتشار تجربه‌ای ناقص بود. این‌ها از جمله دلایلی است که باعث شده بسیاری از شما تا همین امروز هرگز نام بازی Raven’s Cry را نشنیده باشید. شاید چون خوش شانس بوده‌اید. هیچ وقت سراغ این بازی جهان باز نروید!

بازی Risen 3: Titan Lords

اگر بخواهیم واقع‌بینانه قضاوت کنیم، بازی Risen 3: Titan Lords یک نقش آفرینی جذاب و قابل احترام است. نباید این واقعیت را انکار کرد که این بازی از منظر هسته نقش آفرینی ارزشمندی که دارد مورد کم لطفی بسیاری از بازیکنان قرار گرفته است. با این وجود، دنیای این بازی بزرگ‌ترین ضعف آن است که باعث می‌شود تمام نقطه قوت‌های آن نامرعی به‌نظر برسند. در بازی Risen 3 فارغ از آن که این هویت می‌تواند بر گیم‌پلی سوار شود یا نه، سازندگان در تلاش بودند که بازی به تجربه‌ای جهان باز بدل شود. اما محصول نهایی صرفا روند خسته کننده‌ای از تکرار فرایند Copy و Paste کردن محیط‌ها بود. جهانی خالی از پاداش و لبریز از فعالیت‌های تکراری که هرگز چیزی برای ارائه کردن ندارد و صرفا بهانه‌ای است برای هرچه آهسته‌تر کردن روند کلی بازی. بازی Risen 3: Titan Lords یک بازی جهان باز است که توصیه می‌کنیم هرگز آن‌ را تجربه نکنید.

بازی Crackdown 3

پیش از انتشار بازی Crackdown 3 مایکروسافت تقریبا در هر فرصتی از نمایش این بازی دریغ نمی‌کرد. در میان وعده‌های زیادی که سازندگان داده بودند، تبدیل شدن سری Crackdown به یکی از بزرگ‌ترین دارایی‌های مایکروسافت احتمالا بزرگ‌ترین وعده پوچی بود که از آن صحبت می‌شد. پس از سال‌ها تاخیر در انتشار بازی، بازیکنان آهسته آهسته خودشان را برای تلخ‌ترین سناریوی ممکن هم آماده کرده بودند. در حقیقت، اکثر طرفداران می‌توانستند به خوبی پیش‌بینی کنند که بازی Crackdown 3 احتمالا هرگز نمی‌تواند به آن بازی وعده داده شده تبدیل شود. در نهایت، پیش‌بینی بازیکنان درست از آب درآمد و بازی Crackdown 3 پس از چندین و چند تاخیر متوالی، هرگز نتوانست برای گیمرها تجربه‌ای ارزشمند را رقم بزند. محصول نهایی شامل دنیایی بی‌روح و خسته کننده بود که مکانیک تخریب‌پذیری در آن هیچ‌وقت به زیبایی تریلرهایش عمل نکرد تا در سرانجامی تلخ، بازی Crackdown 3 تبدیل به یکی از ناامیدکننده‌ترین بازی‌های جهان باز شود.

بازی Fuel

هیچ اهمیتی ندارد که دنیای یک بازی جهان باز چقدر بزرگ است. اگر هسته اصلی گیم‌پلی و مکانیک‌های اساسی آن بد طراحی شده باشند، هیچ مساحت و محیطی نمی‌تواند این مشکلات را حل کند و بازی Fuel بهترین نمونه برای توضیح چرایی آن است. بازی Fuel یکی از بزرگ‌ترین محیط‌ها در تمام بازی‌های جهان باز را دارد و با این حال، این واقعیت کمکی به مکانیک‌های گیم‌پلی نمی‌کند. رانندگی در دنیای این بازی سرگرم‌کننده نبود، مکانیک‌های گیم‌پلی طراحی شلخته و ناکارآمدی داشتند، مسابقات به طرز وحشتناکی بد طراحی شده بودند و هوش مصنوعی ضعیف بازی هم کمکی به آن نمی‌کرد. اگر سازندگان به جای افزایش مساحت محیط‌های بازی، وقتشان را صرف خلق رقابت‌هایی سرگرم‌کننده می‌کردند، احتمالا امروز بازی جایگاه بهتری در صنعت ویدیوگیم تصاحب می‌کرد.

نظر شما در مورد این بازی‌های جهان باز چیست؟