پلی استیشن پروژهی Q را در رویداد پلی استیشن بهعنوان یک «وسیله دستی برای تجربه بازیهای پلی استیشن 5» معرفی کرد، اما خیلی سخت است که این محصول را بهعنوان یک محصول گیمینگ قابل حمل از پلی استیشن قبول کنیم.
با توجه به اطلاعات منتشر شده از پروژهی Q، این دستگاه فقط از طریق وای فای و ریموت پلی به پلی استیشن 5 متصل میشود. ریموت پلی که بهنوعی پاسخ پلی استیشن به گیم پس و قابلیت بازی کردن خارج از خانه آن محسوب میشود، اصلا کاربردی مشابه این سرویس ارائه نمیکند و محدودیتهای بسیار بیشتری از آن دارد. برخلاف سرویس گیمپس که اجازه تجربه بازیها بدون نیاز به ایکس باکس سری ایکس و اس را میدهد، برای تجربه بازیهایتان از طریق ریموت پلی به یک پلی استیشن 5 نیاز دارید. البته اگر کنسول خاموش باشد نمیتوانید از ریموت پلی استفاده کنید و این نرمافزار تنها در صورت روشن بودن یا قرار داشتن کنسول در حالت استند بای میتواند به آن متصل شود.
بنابراین، پروژهی Q فقط قادر به استریم بازیهایی خواهد بود که روی کنسول نصب شده باشند و نمیتواند بهتنهایی نیاز کاربر به کنسول خانگی را برطرف کند. این دستگاه نقطه مقابل استیم دک یا ROG Ally است که با سختافزار قدرتمندشان لیست بلندبالایی از بازیهای کامپیوتر را در اختیار کاربر قرار داده و عملا او را از خرید یک کامپیوتر گیمینگ گرات قیمت بینیاز میکنند. با وجود عرضه نسخه پلی استیشن کنترلر Backbone One و قیمت مناسب آن نسبت به قیمت احتمالا بالای پروژهی Q، حتی نمیتوان پروژهی Q را برنامه سونی برای هدف قرار دادن بازار گیمینگ موبایل دانست.
مخاطب هدف سونی با پروژهی Q افرادی هستند که میخواهند هنگام اشغال تلویزیون توسط دیگران همچنان به بازی کردن ادامه دهند. شاید چنین محصولی مورد نیاز عده زیادی از کاربران پلی استیشن 5 باشد، اما با توجه به اینکه پروژهی Q غیر از این مورد هیچ کارکرد مهم دیگری ندارد، قیمت احتمالا بالای آن اصلا نمیتواند باعث ترغیب کاربران شود. باوجود اینکه محبوبیت دوباره کنسولهای دستی و تقاضای بالایی که برای یک کنسول مشابه پلی استیشن ویتا وجود دارد، سونی مشخصا فرصتهای طلایی زیادی را با عرضه پروژهی Q از دست میدهد.
یکی از دلایل اصلی موفقیت بینظیر نینتندو سوییچ این است که این کنسول علاوه بر ارائه بازیها روی دستگاه قابل حمل، مانند یک کنسول خانگی هم عملکرده و امکان تجربه بازیها روی صفحه نمایش بزرگتر را فراهم میکند. علاوه بر این، کنسول دوجانبه نینتندو قیمت بسیار پایینتری نسبت به کنسولهای خانگی پلی استیشن و ایکس باکس دارد و کاربر را به استفاده از کنسول در یک نقطه خاص محدود نمیکند. به همیل دلیل است که استیم دک دوران موفقی را سپری میکند. درحال حاضر بازار گزینههای ارزان قیمتتر نسبت به دستگاههای قدرتمند خانگی داغ است و کاربران به امکان حمل و نقل دستگاه گیمینگ خود و بازی کردن خارج از خانه اهمیت زیادی میدهند.
باتوجه به اینکه برای استریم بازیها روی پروژهی Q به یک پلی استیشن 5 هم نیاز است، این دستگاه کاملا بازار بزرگی که نینتندو و شرکت Valve اهمیت آن را درک کردند را از دست میدهد. اگر شایعات صحت داشته باشند، سونی درحال توسعه پلی استیشن 5 پرو است و بهجای اینکه برای رقابت با نینتندو و شرکت Valve وارد رقابت داغ این روزهای کنسولهای دستی شود، یک نسخه قدرتمندتر از کنسولی را منتشر خواهد کرد که هنوز نسخه استاندارد آن هم به اوج عملکردش نرسیده است.
پلی استیشن 5 بهاندازه کافی گران است و مشخصا برای نسخه قدرتمند آن که قیمت بیشتری هم خواهد داشت کوچکترین تقاضایی وجود ندارد. در طرف مقابل، بسیاری از بازیکنان تشنه دریافت یک نسخه ارزان قیمت، ضعیفتر و قابل حمل پلی استیشن 5 هستند. باتوجه به موفقیت روزافزون استیم دک و نینتندو سوییچ، شکی وجود ندارد که چنین محصولی میتواند در بازار غوغا بهپا کند.
پروژهی Q قرار نیست هیچ ویژگی جدیدی به اکوسیستم پلی استیشن 5 اضافه کند و بهنظر میرسد که صرفا یک دستگاه جانبی جدید و گرانقیمت خواهد بود که بهسرعت فراموش میشود. باوجود اینکه نسخه پلی استیشن 5 کنترلر Backbone One هم برای موبایلها در دسترس است، این دستگاه حتی نمیتواند در بازار بازیهای موبایل شانسی برای موفقیت داشته باشد.
وقتی موبایل توی جیب تمام کاربران پلی استیشن 5 تمام ویژگیهای پروژهی Q را ارائه میکند، هیچکس حاضر نخواهد بود تا برای خرید این محصول که به احتمال بسیار زیاد برچسب قیمت گرانی هم خواهد داشت اقدام کند.
باتوجه به اینکه سرویس گیم پس به مشترکین اجازه میدهد تا تمام بازیهای این سرویس را روی هر دستگاهی که میخواهند تجربه کنند، Project Q و محدودیتهای بسیار زیادش تا حد زیادی با حقوق مصرف کننده ضدیت دارد. برای دسترسی به بازیهای سرویس گیم پس هیچ نیازی به خرید کنسولهای ایکس باکس یا یک دستگاه قابل حمل مخصوص نیست. از آنجا که برای تجربه بازیهای پلی استیشن با ریموت پلی به یک پلی استیشن 5 نیاز است، این نرمافزار هم نمیتواند رقابت خاصی با ویژگی استریم بازیهای گیم پس داشته باشد.
سونی میتوانست با ترکیب ویژگیهای ریموت پلی با سرویس پلی استیشن پلاس و عرضه یک نرمافزار واحد برای سرویس گیمینگ خود و فراهم کردن امکان تجربه بازیهای این سرویس روی دستگاههای بیشتر پاسخ قدرتمندی به گیم پس بدهد، اما تصمیم گرفت تا یک دستگاه اضافه معرفی کند که علاوه بر نیاز به پلی استیشن 5، قیمتی کمتر از 200 دلار نخواهد داشت.
همچنین اگر پروژهی Q «تمام دکمههای مشابه یک دوال سنس عادی» را داشته باشد، احتمالا از مشکل دریفت آنالوگ و باتری ضعیف این کنترلر هم رنج خواهد برد.
درحال حاضر اطلاعات زیادی از پروژهی Q منتشر نشده، اما براساس همین جزئیات اندکی که توسط سونی منتشر شده، میتوان یقین داشت که این محصول یکی از اشتباهات بزرگ پلی استیشن در این نسل خواهد بود که هیچ ویژگی مثبت قابل توجهی برای کاربران نخواهد داشت.
برای استفاده از پروژهی Q نیاز به یک پلی استیشن 5 دارید و تنها میتوانید با اتصال وایفای بازیهایی که روی کنسول نصب هستند را تجربه کنید. فروش چنین دستگاهی با قیمت بالای احتمالی آن چیزی نزدیک به غیرممکن است. در دورانی که کنسولهای دستی روز به روز پیشرفت میکنند، پاسخ سونی به این بازار یک عقبگرد و اشتباه عجیب بهنظر است که قطعا نمیتواند آنها را وارد رقابت با نینتندو و شرکت Valve کند.